houd jij je bijl scherp?
Zo druk als een klein baasje.
Wie verzucht zoiets niet. Het leven slokt ons op; we worden geleefd. Maar daaraan kleeft een gevaar…
Categorie: Bemoedigingen
de hand van de meester
Mijn moeder woont in een verzorgingstehuis. Ze voelt zich nutteloos en kan niet begrijpen dat de Heer haar ook daar kan gebruiken. Soms is het ouderdom, soms zijn het dingen in ons leven, die ons doen denken dat we niet langer belangrijk zijn voor de Koning. Dit is een misvatting.
het hangt ervan af in wiens handen het is
Het is niet het gereedschap, maar de vaardigheid waarmee het gehanteerd wordt. Een oproep om alles in de juiste handen te leggen.
Voldoen wij wel aan onze roeping?
Waarvoor zijn we geroepen? Aan welke voorwaarden moeten we voldoen? Doen we het wel goed als Christen?
jij bent Gods ambassadeur
Hoe zien andere mensen ons? Is Christus zichtbaar of zijn alleen we zichtbaar?
de poort wordt bij zonsondergang gesloten
Soms kan iets wat je leest, een heel andere, diepere betekenis krijgen dan door de schrijver bedoeld. Een waarschuwing dat de poort dicht zal gaan. Ja, dat zal gebeuren. Wanneer?
de dag waarop wij wachten
Vroeger leefde ik naar de schoolreis toe. Maar op de dag dat ‘het zover was’ sprong mijn hart op; vroeg kwam ik uit bed; de rugzak werd gepakt en ik kreeg snoepjes mee. De spanning van zo’n dag…
Wij leven ook naar een dag toe. Maar ons daaglijks leven slokt ons op. Die dag komt wel…
maar lieve mensen: die dag komt ECHT! Sta er even bij na en voel de opwinding: de Heer Jezus komt om Zijn Gemeente te halen! Staan we klaar? Tassen ingepakt? Of realiseren we ons het pas als de schoolbus vol is met klasgenoten en er op ons gewacht wordt?
He´s coming soon!
Het huis waar mijn moeder na het heengaan van mijn vader woonde moest worden leeggehaald; moeder ging naar een verzorgingstehuis. Bij het leeghalen vonden we een oud koperen bord met de tekst ‘Jezus zegt: “Ik kom spoedig!” ‘. Een broer lachte: “als je ziet hoe oud dat bord is, is …
vergeven: een gift en een plicht
Zojuist een preek beluisterd van J.D. Farag, een predikant in Hawa�. hij sprak over vergeving: de genade voor ons, maar ook de vergeving die wij een ander (moeten) geven. Afzien van wraak. Niet de ander ‘de waarheid vertellen’. Het is zo moeilijk. Maar de beloning is zo groot…
staan reeds vergane lichamen op?
“…tot stof zult gij wederkeren”. Als de Heer Jezus komt voor Zijn Gemeente tijdens de opname, zal Hij dan de schamele resten van gestorven gelovigen ‘repareren’? Gaan de graven open of blijven ze dicht?