Vorig jaar, met name na 21 dec, werden veel mensen teleurgesteld. Zij hadden z� gehoopt op de opname van de Gemeente; de verlossing van de wereld en het herstel van het volk Isra�l. Hoeveel kinderen van God keren zich weer terug naar het leven van alledag? Ach, we zien het dan wel als het uiteindelijk w�l gebeurt… Laten we de moed niet opgeven! De belofte van de Heer zijn nog evenveel waard als v��r de Maya datum 21-12-12…..
die ouderwetse godsdienst, ‘t was goed voor onze ouders, maar… ‘t is ook nog goed voor mij!
Wie kent dit lied nog?
Wij hebben zo’n fantastische hemelse Vader! Als we op ons leven terug kijken, hoe vaak was Hij er dan voor ons? En toch vergeten we dat soms. Dan zijn we bang en hebben we zorgen. We denken als een weeskind.
Sommige Christelijke dagboekjes lezen zo gemakkelijk en de boodschap kan zo mooi zijn, dat je d��r wilt lezen. Uit zo’n dagboek 3 beloften op 3 dagen en die heb ik aan elkaar geplakt. Beloften van God, die je nieuwe moed en kracht schenken!
deze keer uit tijdnood een lied. Een lied wat spreekt over de plaats waarnaar wij -als het goed is- uitzien: die stad, waar Christus ‘t licht zal zijn!
Opwekkingsliederen zijn prachtig. Maar toch heb ik wel eens heimwee naar de liederen van Johannes de Heer en Glorieklokken. Wat een mooie melodie�n, wat een prachtige teksten! Vandaag even stilstaan bij onze blijde hoop, onze blijde verwachting: dat moment waarop we het bazuingeschal zullen horen! Hoe dicht bij dat moment zijn we al?
Bij veel Christenen bemerk je een vermoeidheid waar het ‘de tekenen der tijden’ betreft. Niet dat men het niet gelooft; nee, men ‘gelooft het wel’… Waarom ook continue speuren, opletten of de Heer spoedig komt? Als Hij komt zien we het wel immers? Het is triest dat deze gedachten juist ook onder oprechte gelovigen voorkomen. Daardoor missen ze de troost, heffen ze hun hoofden niet op, want ze merken niet hoe dicht bij hun verlossing is…
Als kinderen van God willen wij trouw zijn, ook in de verwachting van Zijn komst. De Bijbel zegt ons, dat we die wederkomst niet kunnen berekenen. En zeker de opname van de Gemeente niet. Tegelijkertijd roept de Bijbel ons op, te letten op ‘de tekenen der tijden’. Dan kom je in een soort spagaat. Daarom: wel letten op deze tekenen en dus ook tegen elkaar zeggen ‘mogelijk komt de Heer dan en dan!’ om elkaar te bemoedigen en onze heefden op te heffen, zoals de Bijbel ons leert. Maar niet teveel vasthoudend aan onze conclusies. Want we zijn geen profeten. Deze keer kijk ik naar de bloedrode manen van 2014 en 2015. Kijk mee!
Ik vind de Bijbel zo’n geweldig Boek! Er staan allemaal waargebeurde verhalen in over mensen zoals jij en ik. Geen voorbeeldig levende mensen. Maar mensen die zondigen, hardleers zijn; kortom: geen haar beter dan jij of ik. En toch waren dit Godsmannen en vrouwen. Dat geeft me zo’n bemoediging! Want je hoeft geen KEI te zijn. Je hoeft niet uit te blinken, een geweldige Christen te zijn. Als je dicht bij de Heer blijft, straal je Zijn liefde uit. En dicht bij de Heer blijven betekent: Hem loven en prijzen. En dat is onze eerste taak in dit leven!
de nieuwsberichten spreken over een wankelende economie, instortende banken; hele landen die op de rand van de afgrond staan.. Tijd om ons te realiseren bij welke dag wij al zo ver genaderd zijn!
