door appie geschreven
Herman wist niet beter: zondagmorgen gingen ze met het hele gezin, stemmig gekleed, wandelend over straat naar de kerk. Die stond enkele straten verder: een stoere kerk met grote wijd geopende kerkdeuren. Als je naar binnen keek vanaf de straat, was het donker binnen; een beetje geheimzinnig. In de hal …
Het Kerstverhaal in eigen woorden.
We kunnen met blijdschap terugdenken aan de rouwdienst en begrafenis na mijn moeders heengaan. En soms komt dat vreemd over: blijdschap??
Gods zegen kunnen we ervaren in diensten, preken waarin een gevoelige snaar wordt geraakt of in persoonlijke gesprekken. Maar soms ook in juist iets heel triviaals. Zoals de afwas.
Mijn moeder woont in een verzorgingstehuis. Ze voelt zich nutteloos en kan niet begrijpen dat de Heer haar ook daar kan gebruiken. Soms is het ouderdom, soms zijn het dingen in ons leven, die ons doen denken dat we niet langer belangrijk zijn voor de Koning. Dit is een misvatting.
Hoe hemel en aarde zijn ontstaan en de prachtige natuur, de vogels, vissen en landdieren en tenslotte ‘de mens’ dat mag zo langzamerhand als bekend worden verondersteld.
Blijft over 1 vraag: hoe ging dat met de schepping van de huisdieren?
Een nieuw ontdekt manuscript geeft antwoord op deze boeiende vraag.
Vorige week hebben we gezien wat de sprinkhanen uit Openbaring zijn en wie Gog is. We gaan nu verder en bestuderen Ezechiël 38 en 39, de grote aanval van ‘de koning uit het noorden’ op Israël. Wanneer zal dat gebeuren?
Een Kerstverhaal. Ik wens je gezegende Kerstdagen toe!
Waarom? Waarom, als je zo je best doet, gebeuren er dingen die je terneerslaan, wanhopig maken? Het lijkt niet eerlijk en je snapt het niet. Leer dan de les van de boom die een droom had.
Wie is niet bang voor de dood? Iedereen is toch ‘doodsbang’ voor de dood? Toch niet. Er zijn mensenkinderen die de dood zien als overgang van het leven naar het licht. De dood is verslagen!
