liefde is wat ons verbindt. Liefde is hoe God Zich weer verbindt met Zijn schepping.
Terwijl ik dit schrijf warmt de zon de natuur op; het belooft een warme zonnige dag te worden. Maar niet elke dag is zonnig. We kennen ook regendagen, dagen met gure wind en sombere bewolkte dagen. Dus we genieten des te meer als het, zoals vandaag, blij en zonnig is. …
Gods zegen kunnen we ervaren in diensten, preken waarin een gevoelige snaar wordt geraakt of in persoonlijke gesprekken. Maar soms ook in juist iets heel triviaals. Zoals de afwas.
Wij hebben zo’n fantastische hemelse Vader! Als we op ons leven terug kijken, hoe vaak was Hij er dan voor ons? En toch vergeten we dat soms. Dan zijn we bang en hebben we zorgen. We denken als een weeskind.
Sommige Christelijke dagboekjes lezen zo gemakkelijk en de boodschap kan zo mooi zijn, dat je d��r wilt lezen. Uit zo’n dagboek 3 beloften op 3 dagen en die heb ik aan elkaar geplakt. Beloften van God, die je nieuwe moed en kracht schenken!
Eens schreef ik een topic over mist. Hoe je soms niets ziet, maar je je weg vindt door naar de witte lijnen die de weg markeren, te kijken. Zo is ons leven soms. We hebben geen idee waar we op aan koersen, maar volgen de witte streep: Gods Woord, wat ons leidt. Soms echter kan de mist zo zwaar worden dat je bijna de moed opgeeft. Niet doen! Want soms hebben wij zon nodig en soms onweer, regen of mist…..
Vaak bid ik op vrijdagavond of de Heer me wil helpen met een volgend stukje voor appie. Ik schrijf dat vaak in het weekend, meestal op zondagmiddag. Deze keer werd ik zaterdagsmorgens wakker met het woord ‘abortus’ in mijn gedachten. Ik was er niet mee bezig, had er niets over gelezen en ook niet over gedroomd. Ik vroeg de Heer: ‘is dit van U Heer?’ Toen ik de krant las, kreeg ik de bevestiging…
Er zijn Christenen die in het heden leven. Zij kijken niet echt vooruit naar de wederkomst van de Heer Jezus. Zij bezoeken hun kerk, volgen de Bijbelstudie en bezoeken de bidstond en zijn op die manier een zegen voor hun omgeving. En toch is het jammer. Want aktief de Heer Jezus verwachten; blij uitzien naar het geklank van de bazuinen, maakt dat je het verlangen krijgt om geheiligd en gereinigd te worden. Dat is blij uitzien.
Maar het kan ook andersom: leven in de verwachting, maar het hier en nu negerend. Elke dag verzuchtend: ‘Och Here, kom toch snel!’ en het leven nu: ach, dat heb je wel gehad. Je man of vrouw is overleden en je hebt eigenlijk alleen nog maar het verlangen om je bij hem/haar te voegen. En dat is óók jammer! Want dan mis je het doel van je leven. Want de Heer heeft nog steeds een doel met jouw leven; zelfs al zie je dat zelf niet!
Soms lijden wij als mensen omdat een ander ons iets aandoet. Ons slecht behandeld, over ons roddelt of ons besteelt. Wat is het dan moeilijk om geen wraakgevoelens te koesteren! Maar de Heer Jezus verlangt dat wij die ander ook nog vergeven. En soms is ons dat teveel gevraagd. Want vergeven, dat KUNNEN we soms niet. Kun je die dronken automobilist vergeven die je kind dood reed?
De meeste mensen kunnen niet geloven dat God bestaat vanwege het lijden in deze wereld. Het is de meest gehoorde vraag: Als God liefde is, waarom is er dan zoveel leed in deze wereld? Een antwoord waar niet zo maar een antwoord op te geven valt. Toch geeft deze toespraak van de duitse voorganger Ulrich Parzany een boeiend en meeslepend antwoord.
Schuldgevoelens kunnen je leven kapot maken. En toch dienen ze een doel. Maar daarna zijn ze alleen maar een belasting…
