Gelijkenissen over het Koninkrijk der hemelen (deel 2)

onkruid tussen het goede zaad.

Matteus 13:24-30 Een vijandig mens zaait onkruid tussen het goede zaad. Beiden groeien samen op tot de oogst en dan zal het onkruid verbrand worden en de goede oogst geoogst.

Matteus 13:37-43 ‘Die het goede zaad zaait, is de Zoon des mensen; de akker is de wereld; het goede zaad, dat zijn de kinderen van het Koninkrijk; het onkruid zijn de kinderen van de boze; de vijand, die het gezaaid heeft, is de duivel; de oogst is de voleinding der wereld; de maaiers zijn de engelen. Zoals nu het onkruid verzameld wordt en met vuur verbrand, zo zal het gaan bij de voleinding der wereld. De Zoon des mensen zal zijn engelen uitzenden en zij zullen uit zijn Koninkrijk verzamelen al wat tot zonde verleidt en hen, die de ongerechtigheid bedrijven,en zij zullen hen in de vurige oven werpen; daar zal het geween zijn en het tandengeknars. Dan zullen de rechtvaardigen stralen als de zon in het Koninkrijk huns Vaders. Wie oren heeft, die hore!’

Na de hemelvaart van de Heer Jezus was het de taak van de discipelen om het zaad te zaaien in de hele wereld. In het begin van de gemeente was men enthousiast, zoals te lezen is in het boek ‘Handelingen der Apostelen’. Maar naarmate de tijd vorderde werden ook de gelovigen mat en moe en zag de vijand kans onkruid te zaaien.

Matteus 13:25 ‘Doch terwijl de mensen sliepen, kwam zijn vijand en zaaide er onkruid overheen, midden tussen het koren, en ging weg’.

Judas 1:4 ‘Want er zijn zekere mensen binnengeslopen – reeds lang tevoren tot dit oordeel opgeschreven – goddelozen, die de genade van onze God in losbandigheid veranderen en onze enige Heerser en Here, Jezus Christus, verloochenen’.

Werkelijke en toegewijde gelovigen bemerkten wat er gebeurde en wilden er iets aan doen. Maar de Heer, die de menselijke natuur kent, wist dat als de apostelen de gemeenten zouden ‘opschonen’ zij eveneens ware gelovigen zouden wegsturen. Daarom besloot de Heer (zoals in de gelijkenis hierboven vermeld) de werkelijke oogst en het onkruid samen verder te laten gaan tot ‘de tijd van de oogst’.