|
Ken je dat? Als je ziet dat al je plannen falen; dat je hoop vervlogen is? Als je zó je best doet, maar alles breekt je bij de handen af? Je kunt er wel wanhopig van worden. Als je zo graag voor de Heer wilt getuigen, maar jouw leven zelf niet echt een getuigenis is? ’s Nachts lig je wakker; je smeekt de Heer om je te helpen. En om je te vertellen wat je toch verkeerd hebt gedaan, dat Hij dit alles, al die tegenslag, toestaat in jouw leven. Jij doet zó je best; wat is er verkeerd aan wat je doet, dat alles je zó tegenzit? |
 |
Een voorbeeld
Dit is het moment om eens naar David te kijken. Stel je eens in zijn positie. Een schaapherder en de jongste van de broers. Dan komt Samuel en die zalft David, uit Gods naam tot koning. Wauw! En toen? Niks. David ging weer terug naar zijn schapen. Zijn broers hadden een aktief en geweldig leven. David zat met zijn harp bij de schapen. Wat zal er door zijn hoofd gegaan zijn? ‘Heer; U wilt mij als koning? Nou, hier ben ik Heer!’ Stilte.
Dan komt het moment waarop David heeft gewacht. Plotseling staat hij in de belangstelling. David ziet namelijk Goliath en met Gods hulp verslaat hij die reus. NU zal toch….? Nee, niets. David ging weer terug naar zijn schapen. Zal David onzeker zijn geweest? Vol onbegrip? ‘Wat wilt U nou Heer??’
Dan komt de oproep: David moet zich melden bij de koning. Harp spelen om de koning rustig te krijgen. En David huwt de dochter van de koning. Ha! Nu komt er vaart in Gods plan! Nee. David moet vluchten voor zijn leven, want Saul wil hem doden. Dan loopt David in de woestijn; volkomen onbekend met Gods plan. Ja, God wil hem als koning, maar waarom loopt het dan zo raar? Welke bedoeling heeft God dan met hem? David moest zich zelfs als een krankzinnige gedragen om niet gedood te worden door de vijand. Met kwijl in zijn baard en wild draaiende ogen houdt hij ze voor de gek.
Dan komt het moment waarop alles op zijn plaats valt. Saul is naar hem op zoek en David ziet ’s nachts kans om een stuk van Sauls mantel af te snijden. Zo toont hij Saul dat hij God gehoorzaam is; Saul is immers (ook) Gods gezalfde en daarom krenkt David hem geen haar. Saul heeft diep berouw. Eind goed, al goed.
 |
Nee hoor, andermaal moet David rennen voor zijn leven. En hij wordt pas koning nadat hij tot zijn afschuw heeft gehoord dat Saul en Jonathan zijn omgekomen. Welke scenarioschrijver schrijft zo’n levensverhaal?? God. |
Wij mensen, maken soms precies hetzelfde mee. We snappen er geen snars van. Dan is God lekker op dreef in ons leven; we worden gebruikt tot eer van Zijn Naam en dan… staan we plotseling buiten spel. Dan denk je na; je piekert, je bidt en zoekt de Here. Wat nu, wat deed ik verkeerd of anders wat is Zijn doel voor mij en met mij?’ Wanhopig bestormen we de hemel. ‘Heer! Waarom?’ Stilte.
Waarom doet God zó? Omdat we moeten leren vertrouwen. Niet onze kracht, onze overtuiging, onze kundigheid, onze gaven. Pas als God Zelf zichtbaar kan worden in ons leven zijn we bruikbaar. Dus als het nodig is, dan sloopt God desnoods ons hele opgebouwde leven, tot we niks meer zijn en niks meer kunnen.
Nog een voorbeeld
Dat lijkt wreed. Maar als je erover door denkt is dat niet zó. Uit Gods Woord blijkt dat God absoluut betrouwbaar is. En deze betrouwbare God zegt: ‘Ik help jou over de eindstreep!’ We rennen op de renbaan. We weten dat wij zullen overwinnen; God zei het ons en we vertrouwen Hem. Door dit vertrouwen gesterkt lopen we ook vooraan. Als wij zó winnen, Wie wint dan? Wij of God?
Dus: we struikelen. We raken achterop. Maar we peppen onszelf weer op: God heeft het beloofd: wij zullen overwinnen! En juist als het weer goed gaat raken we geblesseerd. Strompelend gaan we verder, in de achterhoede. (daar zijn jij en ik dus soms….)
Nu komt het er op aan: wat gaan we doen? Geven we de moed op? Of vertrouwen we nog steeds? Uit eigen ervaring weet ik dat dan nòg steeds vertrouwen wel eens kan betekenen dat je nog een douw krijgt in je leven. Want God wil zien hoe ver jouw vertrouwen in Hem reikt.
En tòch: ik weet het zeker: aangezien wij behouden kinderen van God zijn, ZULLEN wij de eindstreep halen! We mogen er op rekenen! En al zegt alles om ons heen dat we het niet zullen redden, laten wij hijgend antwoorden terwijl we verder strompelen: Jezus is Overwinnaar! Als we d? n de eindstreep halen; Wie krijgt dan de eer? Wie wint er dan feitelijk? ‘Wij niet’ weten we van onszelf. Want we kennen onze beperkingen, ons ongeloof, ons strompelen, ons klagen en zeuren. We WETEN dat wij het niet kunnen. DAN is de werkelijke Winnaar, Die zichtbaar wordt in ons leven Jezus Christus.
Wat de Heer dus door alle moeiten in ons leven doet, is het ALLERBESTE uit ons halen. Door te snoeien. Dat doet verrekte pijn. Maar zolang we ‘in Hem blijven’ levert dat vruchten op voor de eeuwigheid. Zo gezien: laten wij danken voor al het snoeiwerk in ons leven….
Andere topics over dit inderwerp: de droom van een boompje
Waarom is er zoveel leed in de wereld?
Waar is God als het duister is?
Spirituele oorlogsvoering