De vriendelijke oude voorganger liep op zondagmorgen naar de preekstoel. In zijn hand droeg hij een roestige oude vogelkooi. De vogelkooi bleek een rol te spelen in de prediking van die dag.
“Gisteren wandelde ik door de stad” begon hij, “en ik zag een jongen voorbij slenteren met deze vogelkooi zwaaiend in zijn handen. In de kooi zaten drie wilde vogels, een mus, een vinkje en een pimpelmeesje. De diertjes rilden van de kou en de schrik. Ik sprak de jongen aan en vroeg hem hoe hij aan de vogels kwam.
‘Oh, die heb ik gevangen’ zei de jongen. Ik heb een val gemaakt en opgesteld en vanmorgen heb ik deze drie vogeltjes gevangen.’ Omdat die jongen zo zorgeloos met die kooi had lopen zwaaien vertrouwde ik zijn bedoelingen niet.
Ik vroeg hem wat hij met de vogels van plan was. ‘Oh, dat weet ik niet precies’ zei de jongen onverschillig. ‘ik wil aan de pootjes van de grootste een gewichtje hangen en kijken met welk gewicht hij niet meer weg kan vliegen. Dan jaag ik hem op en kijk of hij uit angst toch nog weg kan vliegen. En de andere vogels laat ik aan een lijntje rondvliegen als een vlieger’ Dat soort dingen; ik zie wel.’
“Maar op een gegeven moment ben je ze zat en wat doe je dan met ze?” vroeg ik de jongen. ‘Oh’ antwoordde hij, ‘we hebben een kat en ik geef die vogels dan aan de kat, dan kan die er verder mee spelen.’ Daarop vroeg ik aan de jongen of hij de vogels wilde verkopen en zo ja voor hoeveel. Hij keek me verbaasd aan. In zijn ogen waren dit gewoon waardeloze diertjes waar je verder niks mee kon dan pesten en dood maken.
‘Een tientje…?’ vroeg de jongen weifelend, me onzeker aankijkend, alsof hij zich niet kon voorstellen dat iemand geld overhad voor die beestjes. ‘Akkoord’ zei ik en ik gaf hem een tientje. Meteen pakte ik stevig de kooi vast. De jongen frommelde het geld in zijn broekzak en maakte dat hij weg kwam.
Ik zocht een mooi plekje in het park en opende daar de kooi. Na enige aarzeling vlogen de vogeltjes weg, de vrijheid weer tegemoet.” De voorganger hield de lege vogelkooi even omhoog, met het deurtje open. “En nu” vervolgde hij “een ander verhaal”.
“Op een dag toonde de satan vol trots ‘zijn’ wereld aan de Heer Jezus. ‘Kijk eens’ zei hij, ‘Zie al die mensen daar. Ik heb ze gevangen. Allemaal!’. De Heer Jezus keek hem aan en vroeg: ‘en, wat ga je met hen doen?’ De satan grijnste gemeen. ‘ik ga hen, die getrouwd zijn, verleiden om hun man of vrouw ontrouw te zijn en ik verbreek menig huwelijk. Ik stook de kinderen op tegen hun ouders en ik leer de mensen om te liegen en te haten, om elkaar te misbruiken, zich te bezatten en elkaar te doden. Ik leer ze de oorlog en zal genieten van al hun lijden’.
“En wat ga je doen als je met hen klaar bent?” vroeg Jezus. ‘ik ga Uw hele schepping vernietigen en vermoorden’ sprak satan trots. “Hoeveel wil je hebben voor hen?” vroeg Jezus kalm. De boze keek verbaasd en vroeg verbaasd ‘wat wilt U ermee doen? Ze zijn opstandig en dwars; ze zullen op U spugen, U mishandelen en U vermoorden!’. “Hoeveel?” herhaalde de Heer kalm. satan keek Jezus aan en sneerde ‘Alles! Uw tranen; Uw bloed, Uw leven!’
“Verkocht!” zei Jezus en Hij betaalde de prijs.
Want alzo lief heeft God de wereld gehad,
dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft
opdat een ieder die in Hem gelooft
niet verloren gaat
maar eeuwig leven heeft.
Johannes 3 vers 16
Hoe dom zou je zijn als je in de kooi blijft zitten; in handen van je beul, terwijl Gods Zoon voor jou de losprijs betaalde en je vrij kocht! Kom tot Jezus! De deur staat open en Hij wacht totdat je komt! Wat doe jij? Doe je als die vogeltjes, neem je de vrijheid aan en ga je door die open deur? De Heer Jezus zette de Deur van Genade wijd open. Blijf jij in gevangenschap van degene die er op uit is om je te pijnigen? Of wil je de vrijheid die God jou door Zijn Zoon in genade aanbiedt?
Ik zie een poort wijd open staan,
waardoor het licht komt stromen,
van ’t kruis waar ‘k vrijlijk heen mag gaan,
om vrede te bekomen.
Genade Gods zo rijk en vrij!
Die poort staat open ook voor mij!
Voor mij, voor mij. Staat open ook voor mij!
JdH 140