hij werkt in het tehuis van ouden van dagen
en hoort elke morgen dezelfde vragen
dezelfde verhalen, ze weten ’t niet meer
vertellen hetzelfde keer op keer
ongeduld, wrevel, zijn collega’s kunnen niet luisteren
naar steeds hetzelfde, het beverig fluisteren
Maar dat hÃj ’t voor de honderste keer hoort kan hem niet schelen
zodat zij vol vreugde hun herinneringen delen.
Drie weken vakantie hebben zij, om tot rust te komen
drie weken om te wandelen, bezichtigen en dromen
maar ze planden hun vakantie maar voor twee weken
en zijn de derde week toen neergestreken
in één van de armste Balkanlanden
en ze bouwen daar met hun eigen handen
mee aan een school voor de mensen daar
ze verstaan er niemand, maar die school komt klaar.
spreek van liefde, doe dat helder en klaar
spreek van liefde; het maakt niet uit waar
spreek van liefde zodat een ieder het kan horen
spreek van liefde tot oud of pasgeboren
gebruik je hart, je lach of gebruik je handen
verspreid die liefde in alle landen
de liefde kan de felste haat verbreken
je kunt de taal van liefde desnoods in woorden spreken.
Dit gedicht is gebaseerd op het lied ‘Speak love’ van Joey Martin