Een Palestijnse staat heeft nooit bestaan. Nadat de Romeinen Israël hadden ontvolkt en verwoest noemden zij dat verwoeste land ‘Filistea’ naar de gehate vijanden van het Joodse volk. Tegenwoordig zeggen we Palestina in plaats van het Romeinse Filistea. Het land lag braak; het was onvruchtbaar en wild en slechts rondtrekkende nomaden trokken er door heen. Na de Romeinse overheersing van het land kwam de Ottomaanse overheersing. Dit bleef zo tot tijdens de eerste wereldoorlog het Ottomaanse rijk werd verslagen. Het gebied van Palestina kwam toen onder Engels bestuur.
Filistea/Palestina: 2000 jaar lang bezet gebied en in die tijd nooit een staat of volk
Israël is dus een bezet land geweest vanaf 27 voor Christus toen de Romeinse overheersing begon, tot 1948 toen het restje van het Joodse volk wat de verschrikking van de Holocaust had overleefd van de Statenbond het recht kreeg een staat uit te roepen in een deel van Palestina. Wie waren toen de bewoners van Palestina? Dat waren Arabieren en een handjevol Joden die voornamelijk in Jeruzalem de Thora bestudeerden. Na de holocaust kwamen de overlevende Joden erbij. Al deze bewoners van Palestina werden Palestijnen genoemd. Joden en Arabieren! Nadat Israël een staat geworden was werden de Joodse Palestijnen natuurlijk Israëlische staatsburgers. De Arabieren -nog steeds Palestijnen genoemd- brachten via de Egyptenaar Jasser Arafat de leugen de wereld in dat zij ‘een oud volk waren wat al vele eeuwen in Palestine had geleefd’. Toch was nooit de staat Palestina uitgeroepen; het was nooit een land geweest en nooit een volk. Daarom begon ik dit stuk met de zin ‘Een Palestijnse staat heeft nooit bestaan’.
Een eigen land: Jordanië
Toch heeft de wereld de leugen geloofd en hebben zij het ‘Palestijnse volk’ als een volk erkend. Zij zijn Arabieren, die volgens het oorspronkelijke plan van de Volkerenbond recht hadden op een eigen staat (en die kregen zij ook) namelijk Jordanië. Het gebied Trans-Jordanië was expliciet voor de Arabieren bedoeld. Dus ook voor de ‘Palestijnse Arabieren’.
Israël verraden
In 1948 verraadde de wereld Israël voor het eerst toen zij de Joden slechts een deel van het mandaatgebied Palestina toekenden. Het Joodse volk accepteerde de verdeling en riep de Joodse staat Israël uit. De daar wonende Arabieren vluchtten voor een deel omdat de omringende Arabische landen de Joden zouden gaan uitroeien. Het zijn deze gevluchte Arabieren die ‘het vluchtelingenprobleem’ vormen. Het was niet Israël die hen deed vluchten maar het waren de Arabische landen zelf; de broeders van de ‘Palestijnse’ Arabieren.
Pogingen tot verzoening (Israël) en afwijzen daarvan en terroriseren (Palestijnen)
Doordat ‘de Palestijnen’ de wereld met succes konden wijsmaken dat zij een volk zijn, ging iedereen hen ook als volk zien. Met -uiteraard- recht op een eigen staat. Israël heeft de laatste decennia talloze pogingen ondernomen om met ‘de Palestijnen’ tot een vergelijk te komen. Maar de Palestijnen kozen onder leiding van Arafat en later Abbas voor terreur in plaats van samenwerking. Hun boodschap was en is luid en duidelijk: ‘wij zullen nooit een Joods Israël accepteren.’ In één van de vele vredesonderhandelingen gaf Israël hen onder andere de gehele Gazastrook als eigen stuk land. Israël stuurde alle (8.000!) Joden die daar een bestaan hadden opgebouwd daar weg (dit is een etnische zuivering omdat de Palestijnen niet samen willen leven met Joden!) en Israël leverde de Gazastrook leeg, maar inclusief de gehele infrastructuur (huizen, fabrieken, landbouwbedrijven) over aan de Palestijnen. Die onmiddellijk als dank daar een terreurstaat begonnen vanwaar zij nu nog dagelijks raket- en terreuraanvallen uitvoeren. ‘Land voor vrede’ heette dat.
de Westbank
De hele wereld raakt in shock als Israël ‘weer bouwt op de bezette gebieden van de Westbank’. Israël wordt beschuldigd hiermee stelselmatig de rechten van de Palestijnse bevolking te schenden. Bij het sluiten van de zogenoemde Oslo-akkoorden in 1993 hebben Israël en de Palestijnen (in de persoon van Mahmoud Abbas, die deze in september 2015 in een toespraak tot de VN eenzijdig opzegde) de Westbank in drie gedeeltes verdeeld:
- Gebied A — 15-18% van het grondgebied — 1,7 miljoen inwoners – onder volledig bestuur en veitigheidstoezicht van de Palestijnse Autoriteit, voornamelijk steden
- Gebied B — 20-25% van het grondgebied — 1,25 miljoen inwoners – onder bestuur van de Palestijnse Autoriteit maar onder Israëlisch militair bewind, voornamelijk platteland
- Gebied C — 60—62% van het grondgebied – 180.000 inwoners – onder bestuur en veiligheidstoezicht van de regering van Israël, voornamelijk landbouwgrond.
Er wonen ruim 3,1 miljoen mensen, overwegend Palestijnen, op de Westbank (inclusief ruim 350.000 Israëliërs, maar het merendeel daarvan woont in gebied C). Het ‘bouwen in bezet gebied’ waarvan Israël nu steeds wordt beschuldigd gaat over gebied C. Israël bouwt hier Joodse nederzettingen of breidt die uit, beheert natuurreservaten of militair gebied. Het is dus een grove leugen dat Israël ‘bezet gebied van de Palestijnen afpikt’. (bron: Zoeklicht 09-2016, Peter Burgers)
Hoera! Democratie!
De Verenigde Staten en Europa waren dolenthousiast toen plotseling vele Arabieren eind 2010 een democratiseringsproces opstartten. De wereld noemde het juichend ‘de Arabische lente’. Arme, verdrukte Arabieren die voor hun vrijheid opkwamen en hun tirannen van zich afschudden. Democratie! Vrije verkiezingen! Amerika en West Europa bevoorraadden de ‘vrijheidsstrijders’ meteen enthousiast met wapens en geld. (daarmee de toen nog toekomstige IS strijders oprichtend!) Libië, Egypte, Jemen, Tunesië, Syrië: het waren tot die tijd relatief welvarende landen met toerisme. Weliswaar geleid door dictators maar Moslims leefden in vrede naast andersdenkenden en ook Joden leefden er veilig. Nu, jaren na die ‘fantastische’ Arabische lente zijn deze landen deels of geheel verwoest. De toeristen zijn weggebleven of door bomaanslagen weggejaagd. Vele duizenden mensen hebben het leven verloren. Honderduizenden zijn ontheemd. Christelijke, Joodse en Hindoegroeperingen zijn grotendeels vermoord of zwaar onderdrukt. De landen liggein puin. Maar er is democratie.. Toch?
Arabische democratie = streng Islamitische dictatuur
Democratie in deze landen betekent iets anders dan bij ons. De eerste verkiezingen nadat de dictators waren weggejaagd leverden nieuwe dictators op; gekozen door het volk en het volk terug brengend naar de middeleeuwen met Sharia wetten, homofielen die van de daken worden gegooid, angst om er ‘te Westers’ uit te zien. Haat richting het Westen, Amerika en Israël. Ziedaar het resultaat van die zo toegejuichte Arabische lente. Hebben we ervan geleerd?
De wereld droomt door
Nee. Hoewel ‘de Palestijnen’ al decennia blijk geven van hun dodelijke haat jegens ‘Amerika en Israël’, hoewel zij niet verzoeningsgezind zijn maar wel vervuld van haat wat leidt tot zelfmoordaanslagen, bomaanslagen en raketaanslagen: toch droomt de wereld van het democratiseringsproces wat in Palestina moet plaatsvinden. Twee-derde van de Palestijnen staat achter het doodsteken van onschuldige Israëlische burgers, 89% wil in een islamitische kalifaat leven wat wordt gerund door de sharia, 84% wil overspeligen doodstenigen en 66% vindt dat elke moslim die de Islam verlaat gedood moet worden. En zou het hen dan toch lukken om een echte regering te kiezen en zichzelf echt als een democratische staat te profileren?
Leer van de geschiedenis voor zij zichzelf herhaalt!
Nee. Dat kan ik stellig zeggen, want ze hebben het tegendeel zelf al bewezen. Ze kregen eerder al verkiezingen en zij kozen massaal voor de ergste vorm van tirannie, vergelijkbaar met (en gelieerd aan) de Islamitische (terreur) Staat: Hamas. Deze van haat vervulde mensen WILLEN geen vrije democratie, maar een strenge theocratie geleid door Islamitische geestelijken. En bovenal willen zij GEEN vrede met Israël, maar zij willen elke Jood dood of op zijn minst weggejaagd. Zij willen een Palestina, maar alleen als het in geheel Israël ligt. Een eigen staat vol eigen haat. De enige Palestijnse staat werd dan ook een terreurstaat en het zal bij nieuwe verkiezingen niet anders zijn.
Een gesponsord volk
De Verenigde Staten en Europa hebben miljarden dollars besteed aan de creatie van een onafhankelijke, vrije Palestijnse staat. Het geld is weg; het volk is nog steeds arm en er is geen sprake van enige ontwikkeling van bedrijven en universiteiten. Sommige scholen en ziekenhuizen werden getroffen tijdens de vele oorlogen met Israël omdat de terroristen van Hamas daarvandaan juist hun rakketten afschoten en ook daar hielden zij zich (temidden van kinderen of zieken!) schuil. De ‘regering’ die gevormd werd bestaat uit het dictatorschap van ‘president’ Abbas, elf jaar geleden gekozen voor een termijn van vier jaar en nog steeds aanblijvend. Twee-derde van ‘de palestijnen’ wil Abbas kwijt als president maar niemand kan hem afzetten. Democratie?
Voorwaarde = etnische zuivering
Vergeet het vredesproces. Vergeet onderhandelingen. Ze hebben nog nooit gewerkt. Ze gaan ook nu niet werken. Simpelweg omdat het Palestijnse volk geen vrede wil. Volgens hun eigen zeggen zullen zij nooit vrede sluiten met Israël. Als de Palestijnen meer eigen grondgebied krijgen door de ‘onderhandelingen’ die nu Frankrijk weer wil beginnen, is hun eerste eis dat elke Jood uit dat gebied vandaan moet. Het moet dan ‘Judenfrei’ opgeleverd worden. (Zouden wij zoiets accepteren als in een Europees land geëist werd dat mensen van een bepaalde bevolkingsgroep uitgewezen zouden moeten worden?) Maar Israël moet voldoen aan de eis tot deportatie, van etnische zuivering en geen enkel Westers land lijkt dat vreemd te vinden! Hoewel Israël al een zeer groot offer bracht met de Gaza strook (6.000 Joodse mensen gedeporteerd) wil de wereld dat zij nog eens 800.000 Joden deporteren zodat de Palestijnen kunnen wonen in een Joden-vrij land.. En trouwens niet alleen Joden die leven in toekomstig ‘Palestijns gebied’ zouden verwijderd’ moeten worden. In Israël leven nog steeds veel Arabieren, die in 1948 niet gevlucht waren. Zij zijn als Arabier Israëlisch staatsburger en kunnen tot in de hoogste rangen van het leger dienen. 52 procent van de Arabieren in Oost-Jeruzalem zou liever Israëlische burgers zijn dan te leven onder de PLO of erger nog Hamas. Velen van hen zullen echter wel gedeporteerd moeten worden om niet vermoord te worden omdat zij als verraders gezien worden. Dit is geen verzinsel: zelfs al Palestijnen die hun huis verkopen aan een Jood, worden vermoord. Hoeveel etnische zuivering zou Israël moeten doen om de islamitische racistische fantasie van Palestina te kunnen laten uitkomen?
Wat zou er moeten gebeuren
De UNWRA is een VN organisatie en zij financieren de Palestijnen. Per jaar wordt er 350 miljoen dollar betaald aan een terreurstaat. Het wordt zeker niet besteed aan democratie en de meeste gewone Palestijnen zullen er geen cent van zien. De Palestijnen leven op kosten van de wereld. Ze zouden anders kunnen: in de Gaza strook stonden zoals eerder gezegd complete bedrijven te wachten om gebruikt te worden. Ze werden vernietigd door de feestvierende ‘overwinnende’ Palestijnse Hamas strijders. De Palestijnse economie is, net zoals een Palestijnse democratie een Westerse fantasie. De wereld zou moeten stoppen met het financieren van terreur en de Palestijnen duidelijk maken dat terreur (doodsteken, doodrijden van onschuldigen, bomaanslagen en raketlanceringen) nooit kan leiden tot een echte staat. Zolang de Palestijnse schoolkinderen leren om de Joden te haten en hen de droom wordt geleerd om terrorist of martelaar te worden, zolang zal een staat Palestina niet in staat zijn om in vrede met de Joodse buren samen te leven. Het meewerken aan het vormen van twee staten waarvan de ene staat de andere wil vernietigen is dom, wreed en zinloos.
Wat zou er gebeuren als…
Wat zou er gebeuren als de wereld inderdaad doet wat zij aankondigen, namelijk het aan Israël opleggen van een resultaat van ‘vredes-besprekingen’? Er zou een permanent door de wereld gesponsorde terreurstaat ontstaan, een openluchtgevangenis voor andersdenkenden. Vreemd genoeg denkt de wereld dat juist de Gaza strook nu een openlucht gevangenis is, terwijl dat nu Palestijns grondgebied is door Palestijnen geregeerd en van gas, electra en water voorzien door Israël. De grenzen bewaakt en afgesloten niet om hen op te sluiten maar omdat ze anders bommen en kernwapens naar binnen halen om Israël mee aan te vallen. De nieuwe Palestijnse staat zal een Islamitische Staat worden waar weinige hooggeplaatsen enorm rijk zullen zijn en zullen wonen in paleizen terwijl het gros van de Palestijnen zal leven in diepe armoede en steeds aangewakkerde en opgestookte haat voor Israël, die het ook dan ‘gedaan’ zal hebben. Overal in Palestina zullen mensen van daken gegooid worden en kruisen en galgen in gebruik zijn. Alles voor het glorieuze doel van het Islamitische ideaal. We kunnen in andere streng Islamitische landen nu al zien hoe dat zijn zal.
Vrede?
Zal dan die Islamitische staat Palestina in vrede leven? Nee, zeer zeker niet. De Gaza strook is hierin het voorbeeld. Een eigen Palestijnse staat zal gewoon meer mogelijkheden bieden om aanslagen te plegen, raketten af te vuren en een oorlog voor te bereiden tegen Israël en (vergis je niet!) het vrije westen. Zij willen geen vrijheid, maar dictatuur. Geen gekozen democratische regering maar een geestelijke raad met vergaande bevoegdheden. Kijk naar de afgelopen decennia vol geweld, aanslagen, corruptie en een samenleving die bestaat uit buitenlandse hulp. Dat is hoe straks Palestina er ook uit zal zien. Dat is de zo fel begeerde twee-staten-oplossing. Als de wereld vrede wil, laat ze dan niet blijven fantaseren hoe het er in onze Westerse gedachten uit zou kunnen zien, maar kijken naar de realiteit van vandaag. Zodra de wereld de staat Palestina creëert sterft de laatste mogelijkheid tot vrede in het Midden-Oosten.
Bron: artikel Daniel Greenfield.