“Zie, ik deel u een geheimenis mede. Allen zullen wij niet ontslapen, maar allen zullen wij veranderd worden, in een ondeelbaar ogenblik, bij de laatste bazuin, want de bazuin zal klinken en de doden zullen onvergankelijk opgewekt worden en wij zullen veranderd worden.” 1 Korintiërs 15: 51-52
Deze verzen presenteren in een beknopte vorm wat er op korte termijn zal gaan gebeuren. De opstanding uit de dood en de wegrukking (opname) van de Gemeente zal zich plotseling voordoen en zal totaal onverwacht zijn door de verloren ongelovige wereld. Alleen de ware gelovigen die de profetieën van Gods Woord serieus bestuderen en geloven, zullen deze glorieuze gebeurtenis verwachten. Zelfs sommige ware gelovigen zullen verrast worden omdat zij niet het expliciete bevel om Zijn komst te verwachten hebben opgevolgd. (Openb. 3:10) Hebben wij, die de Bijbel hebben en vrij kunnen lezen, een excuus? De Heer Jezus nam het de Schriftgeleerden kwalijk, omdat zij onderwezen waren in de Schriften: “Het aanzien van de lucht weet gij te onderscheiden, maar kunt gij het de tekenen der tijden niet?” Mattheus 16:3 De Opname zal plaatsvinden, ondanks het ongeloof van sommigen. Wees er klaar voor, of je zult wensen dat je dat was geweest.
De troost van de Apostel Paulus
“Doch wij willen u niet onkundig laten, broeders, wat betreft hen, die ontslapen, opdat gij niet bedroefd zijt, zoals de andere (mensen), die geen hoop hebben.” 1 Thessalonicenzen 4:13 Er waren natuurlijk ware gelovigen in de kerk in Thessalonica, die inmiddels overleden waren. Hun geliefden waren in een diep verdriet gedompeld. Daarom werd de apostel Paulus, door hun verdriet, geïnspireerd door God om de grote waarheden over de opstanding uit de dood en de wegrukking van alle gelovigen aan hen door te geven. In dit vers spreekt Paulus over zijn broeders en zusters over zijn wens dat zij niet diepbedroefd zouden zijn. Natuurlijk: wij zijn verdrietig als een geliefde overlijdt, Christen of niet. Maar wij mogen troost vinden in de gedachte dat die geliefde niet dood is, maar ons is voorgegaan! Door de genade van God zullen we onze geliefden, die in het geloof gestorven zijn, weer ontmoeten op het moment van de opstanding en wegrukking.
Geen hoop! Geen hoop!
Een van de zwaarste en meest hartverscheurende dingen die ik ooit meemaakte was bij de crematie van een overleden collega. Een ongelovig mens, voor wie een uitvaartdienst werd gehouden door een humanistisch raadsvrouwe. Zij wond er in haar toespraak tot de familie geen doekjes om: “dit is een verschrikkelijk verlies; jullie man en vader is dood. Maar later zullen de herinneringen aan hem dit verlies langzaam veranderen in dierbare herinneringen.” Op de eerste rij zat de zoon van de overledene, een kind met het syndroon van Down. Na de woorden “jullie man en vader is dood” vulde de zaal zich met ontroostbaar gehuil van dit kind. Hem was elke hoop ontnomen; zijn vader was dood. Dood! Het drong tot dit kind door dat hij zijn vader echt nooit meer zou zien. Verschrikkelijk!
Geen wanhoop, maar hoop
Wat zijn wij dan gezegend als wij afscheid nemen van dierbaren, die bij leven hun hart aan de Heer Jezus hadden gegeven! Wanneer een (gelovig) mens sterft, verlaat zijn eeuwige ziel het lichaam en wordt in de hemel tijdelijk omkleed. Maar uiteindelijk zal de gelovige ook lichamelijk uit de dood opstaan! Zoals David zei: “zelfs mijn vlees zal in veiligheid wonen!”. (Psalm 16:9)
“Want wij weten, dat, indien de aardse tent, waarin wij wonen, wordt afgebroken, wij een gebouw van God hebben, in de hemelen, niet met handen gemaakt, een eeuwig huis.” 2 Korinthiërs 5:1
“…wij zijn vol goede moed en wij begeren te meer ons verblijf in het lichaam te verlaten en bij de Here onze intrek te nemen” 2 Korinthiërs 5:8
De verkeerde keuze
Maar in het geval van een verloren ongelovige die sterft is de bestemming de hel. Mattheus 10:28 Mattheus 23:33 Marcus 9:43 De Here God wil niet dat ook maar iemand verloren gaat! “Zo bestaat bij uw Vader, die in de hemelen is, de wil niet, dat een dezer kleinen verloren gaat.” Mattheus 18:14 Het is onze eigen keuze of wij de uitgestoken hand van God door Jezus Christus aannemen of dat niet doen, die bepaalt waar wij heen gaan na ons sterven. Kies niet verkeerd!
“Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder, die in Hem gelooft, niet verloren ga, maar eeuwig leven hebbe. Want God heeft zijn Zoon niet in de wereld gezonden, opdat Hij de wereld veroordele, maar opdat de wereld door Hem behouden worde. Wie in Hem gelooft, wordt niet veroordeeld; wie niet gelooft, is reeds veroordeeld, omdat hij niet heeft geloofd in de naam van de eniggeboren Zoon van God”. Joh 3:16-18
De juiste keuze?
Wij maken allemaal tijdens ons leven onze keuze door de Heer Jezus Christus als onze Verlosser te ontvangen of om Hem te verwerpen. En ‘geen keuze’ is ook een keuze omdat we dan het grote aanbod van ‘de liefde tot de waarheid’ afwijzen. “…hen, die verloren gaan, omdat zij de liefde tot de waarheid niet aanvaard hebben, waardoor zij hadden kunnen behouden worden.” 2 Tessalonicenzen 2:10
We zullen elkaar terug zien!
Paulus gaat verder met “Want indien wij geloven, dat Jezus gestorven en opgestaan is, zal God ook zo hen, die ontslapen zijn, door Jezus wederbrengen met Hem.” 1 Thessalonicenzen 4:14 Merk op dat Paulus begint met ‘indien wij geloven’. Alleen degenen die deze waarheid geloven zullen met hun overleden geliefden (die in het geloof zijn gestorven)weer worden herenigd. Bij de Opname van de Gemeente zullen de zielen van alle overleden gelovigen weer worden samengevoegd met hun lichamen die uit de dood zullen opstaan als een nieuw hemels lichaam. Wat zal het een grote en glorieuze hereniging zijn als alle vrijgekochten in Christus elkaar weer zullen zien als Hij komt!
Door het Woord des Heren
“Want dit zeggen wij u met een woord des Heren: wij, levenden, die achterblijven tot de komst des Heren, zullen in geen geval de ontslapenen voorgaan” 1 Thessalonicenzen 4:15 In deze verklaring verzekert Paulus de Thessalonicenzen dat wat hij zei niet zijn eigen mening of theorie was; hij sprak ‘het Woord des Heren’. Het is de Heilige Geest die de mens deze belofte geeft! Lees ook de uitspraak van Petrus: “Dit moet gij vooral weten, dat geen profetie der Schrift een eigenmachtige uitlegging toelaat; want nooit is profetie voortgekomen uit de wil van een mens, maar, door de Heilige Geest gedreven, hebben mensen van Godswege gesproken.” 2 Petrus 1: 20-21. Door de genade van God hebben wij gelovigen een zeker profetisch woord waarop wij mogen vertrouwen.
Ik wil daarbij horen!
Let op dat Paulus in deze tekst ook spreekt over ‘…levenden, die achterblijven tot de komst des Heren’. Deze uitspraak maakt duidelijk dat er nog ware gelovigen op de aarde zullen leven op dat moment dat de Heer komt om Zijn Gemeente in zijn geheel weg te nemen van de aarde. Oh, ik hoop dat ik daarbij mag horen! Die speciale groep mensen die de dood niet zullen smaken maar in een oogwenk een nieuw, hemels lichaam ontvangen op het zelfde moment dat zij hun Heer zien!
Pre-tribulationistisme
Het pré tribulationisme is de leer dat de Opname van de Gemeente zal plaatsvinden voor de laatste jaarweek waarvan Daniël heeft gesproken. Ik geloof dat dit de juiste leer is want de Gemeente is ‘..niet gesteld tot toorn’ 1 Thessalonicenzen 5:9 En aangezien de hele laatste jaarweek de periode is van de toorn van God, die wordt uitgegoten op een onberouwelijke wereld die Jezus Christus afwijst, zal de Gemeente worden weggenomen voor dat God Zijn toorn uitgiet. Omdat wij, gelovigen in Jezus Christus, door Hem zijn gerechtvaardigd, zijn wij in Gods ogen volkomen zonder schuld, onberispelijk, rechtvaardig en rein. En God is rechtvaardig; Hij veroordeelt geen onschuldigen. Dus deze uitspraken van Paulus maken het duidelijk dat de opstanding uit de dood en de wegrukking beide die zullen plaatsvinden voor de laatste jaarweek zal starten.
De komst van de Heer
“want de Here zelf zal op een teken, bij het roepen van een aartsengel en bij het geklank ener bazuin Gods, nederdalen van de hemel, en zij, die in Christus gestorven zijn, zullen het eerst opstaan” 1 Thessalonicenzen 4:16 Wauw! Wat een belofte! De Heer Jezus Christus is in de hemel. Hij is daar sinds Zijn hemelvaart (Handelingen 1: 9) en ‘… heeft zich gezet aan de rechterhand van de majesteit in den hoge’. Hebreeën 1:3 Maar de Here Zelf zal opstaan en snel nederdalen van de hemel zodra Vader God Zich naar Zijn Zoon zal wenden en Hem zal zeggen dat Hij Zijn Gemeente kan halen.
Uitzien!
“…en wanneer Ik heengegaan ben en u plaats bereid heb, kom Ik weder en zal u tot Mij nemen, opdat ook gij zijn moogt, waar Ik ben”. Johannes 14:3 Daarom moeten wij als ware gelovigen, die trouw uitzien naar de wederkomst van de Heer op de wolken, onze ogen op hemelen boven ons gericht houden, evenals op de ’tekens’ die op de aarde voorkomen. Op een dag zullen wij gelovigen een geopende deur in de hemel zien en de Heer Jezus komt dan door die deur om Zijn Gemeente van de aarde weg te nemen, net zoals Johannes een open deur zag in de hemel en daarnaartoe mocht klimmen. Openbaring 4:1
Het bevel
Merk op dat de Heer tijdens ‘het roepen van een aartsengel’ komt. Het Griekse woord dat hier is vertaald als “roepen” is het woord, “keleusma.” Dit Griekse woord betekent letterlijk ‘een intelligente oproep, een bevel, een order’. Een aartsengel is een hooggeplaatste engel; hij bekleedt de positie als de leider van engelen. Er zijn vijf Bijbelteksten die aangeven dat deze positie nu wordt bezet door een engel genaamd Michael. Waarom is dat belangrijk? In het verre verleden was deze positie waarschijnlijk bezet door “de beschuttende cherub”. Zie Ezechiël 28. Maar toen “de beschuttende cherub” tegen de Heer rebelliseerde, werd hij die persoon we vandaag als “Satan” kennen en die een derde van de engelen met zich mesleurde in zijn opstand tegen God. Michael was één van de engelen die weigerde zich bij hem te voegen. Michael bleef trouw aan de Here God. Het is waarschijnlijk dat Michael de positie werd gegeven die ooit aan “de gezalfde cherub” toebehoorde.
De taak van Michael
Waarom is dit belangrijk in deze studie over de opstanding? Omdat één van de verantwoordelijkheden van de aartsengel Michael de lichamen van overleden gelovigen betreft. We weten dat dit waar is omdat het in de Bijbel staat beschreven dat Satan het lichaam van Mozes wilde hebben, nadat Mozes was gestorven. “Maar Michael, de aartsengel, durfde, toen hij met de duivel in twist gewikkeld was over het lichaam van Mozes, geen smadelijk oordeel uitbrengen, doch hij zeide: De Here straffe u!” Judas 1:9 Mogelijk zal het dus de aartsengel Michael zijn, die de doden in Christus het bevel geeft om op te staan uit de dood.
Bij je naam geroepen
Als de Heer Jezus komt, zul je bij je naam geroepen worden. Heb je je wel eens afgevraagd zat er zou zijn gebeurd als de Heer Jezus bij de opstanding van Lazarus zou hebben geroepen “kom naar buiten!” ? Dan zou elke dode zijn opgestaan! Daarom riep de Heer Jezus “Lazarus, kom naar buiten!” (Joh. 11:43) En net zo zullen de doden die in Christus gestorven zijn, bij hun naam worden geroepen. Dit is geen theorie of idee dat ik heb uitgevonden. De oude patriarch Job, die duizenden jaren jaren geleden leefde, verklaarde hetzelfde: “Als een mens sterft, zou hij herleven? Dan zou ik hoop hebben al de dagen van mijn zware dienst, totdat mijn aflossing zou komen. Gij zoudt roepen en ik zou U antwoorden, naar het maaksel uwer handen zoudt Gij verlangen”. Job 14:14-15 Het klinkt onbegrijpelijk (maar hé: uit de dood opstaan is dat ook!) maar de Heere kent je naam, Hij weet waar je woont, en zelfs wat je op een gegeven moment doet. Handelingen 9:11 en Markus 10:27.
Volgende week in deel 2:
- Gaan de gestorven en uit de dood opgewekte gelovigen eerst bij de Opname?
- Is ‘de Opname’ een uitvinding die niet eens in de Bijbel staat?
- Kan je na de Opname nog tot bekering komen?
- De verandering die wij zullen ondergaan