Gelijk het gras
Zweetdruppeltjes parelen op Annie’s voorhoofd.
Haar moeder veegt zorgzaam de druppels weg en neemt gelijk wat tranen mee. Zorgelijk kijkt ze naar haar dochter, die bijkomt van de pijnlijke wee. ‘wil je wat water drinken?’
de Loods
Peinzend kijkt Anub naar de verschillende containers, die -op elkaar gestapeld- in het schip staan. Niet elke container is hetzelfde, er zijn goed onderhouden en geverfde containers, maar soms ook roestbonken waarvan je je afvraagt of ze het nog wel een reis zullen houden; of ze niet dwars doormidden zullen breken bij het laden of lossen met de hijskraan.
een Koningskind kwam Thuis
Dit is het verhaal over de laatste dagen van mijn vader. Althans: zijn laatste dagen hier op aarde!
Gofert van Sandte
Het is alweer flink wat jaren geleden, dat ik bezig was met schrijven aan mijn roman ‘de gekroonde Zwerver’. Het was in de vakantie en ik nam een laptop mee om ook op de camping te kunnen schrijven.
mijn buurman, de hippie
Aan het begin van ons huwelijk, in de periode 1973 – 1977 woonden we in Haarlem in een vier-kamer flat. We woonden daar leuk; het was een fijne, warme woning met een prachtig uitzicht over een park. Als je zo in de huiskamer op de bank zat en naar buiten keek, zag je de ruisende populieren en de mooie Hollandse lucht.
Als je de Bijbel leest dan zie je hoe de Here God sprak en werkte door mensen. Engelen, die hielpen, wonderen die gebeurden. Zou het mogelijk zijn dat dit soort dingen ook nu, vandaag de dag, nog gebeuren? Lees met me mee!
Soms merk je dat wonderen bestaan.
(vervolg verhaal ‘Bartje’)
Bart werkte bij ons op de afdeling financiële zaken. Hij was een vrolijke kerel, die zijn gebrek aan lengte compenseerde met een extreem zelfvertrouwen. Hij was druk; luidruchtig en hij zorgde wel eens voor gefronsde wenkbrauwen; hij was zo verschrikkelijk ‘aanwezig’! Zijn enthousiasme bleek onder meer uit het feit dat hij het er voor over had om vroeger te beginnen dan de rest. Hij startte dan de computer (in die tijd, zo rond 1985, was dat voor velen nog een wonderlijk instrument) en verrichtte alle handelingen die een systeembeheerder normaliter verrichtte. Er was alleen één probleem: Bart w? s geen systeembeheerder…
De vorige keer heb ik u mogen vertellen van ome Jan.
Deze keer wilde ik u kennis laten maken met tante Emmy, als u dat goed vindt.
Mag ik u eens voorstellen aan ome Jan? Hij was de vader van een goede vriend van mij en daardoor had ik het voorrecht vaak bij hem en zijn vrouw over de vloer te komen. Ome Jan was een grote, wat zwijgzame man met een brede stierennek en grote, beëelte handen. Dat hij zo zwijgzaam was, kwam niet zozeer omdat dat nu eenmaal in zijn aard lag, maar misschien nog wel meer door zijn taalgebruik.
