De afgelopen drieduizend jaren is Jeruzalem nooit de hoofdstad geweest van welke Arabische of Islamitische entiteit dan ook.

Jeruzalem was de Joodse hoofdstad, zestienhonderd jaar voor het ontstaan van de Islam.

Jeruzalem wordt meer dan zeshonderd maal genoemd in de Joodse Bijbel, de Tenach.

Jeruzalem wordt geen enkele maal vermeld in de Islamitische Koran.

Mohammed kwam nooit in Jeruzalem.

Meer dan drieduizend jaar was er een Joodse aanwezigheid in Jeruzalem

of met andere woorden: tweeduizend jaar voor de verschijning van de Islam.

Het Palestijnse convenant van 1946 noemt Jeruzalem geen enkele maal. Jeruzalem speelde voor hen geen enkele rol.

Tot 1948 was de benaming ‘Palestijn’ voorbehouden aan Joden, die in Israël (toen Palestina geheten) woonden.

De rest van de mensen die daar toen woonden werden aangeduid als ‘Arabieren’.

Er is nooit een Palestijnse taal of cultuur geweest en nooit was er een volk wat Palestina werd genoemd en door Palestijnen werd geregeerd.

Er zijn geen schriftelijke en culturele bewijzen van een een Palestijnse aanwezigheid.

De beroemde schrijver Mark Twaine bezocht Jeruzalem in 1867 en hij schreef: ‘overal rondom de Omar-moskee (op de Tempelberg) zijn delen van pilaren, apart gevormde altaren en fragmenten van elegant uitgesneden marmer, dierbare restanten van Salomo’s tempel.’ De Islam heeft doelbewust alle bewijzen van Joodse aanwezigheid in Jeruzalem vernietigd. vandaag de dag zijn er geen restanten van pilaren en gesneden marmer meer te vinden en zijn Joodse historische artefacten vernietigd.