Sammie is met zijn vriendje naar een R.K. kerk geweest. Als hij thuiskomt, vraagt zijn vader hem hoe het geweest is. Sammie vertelt enthousiast op zijn eigen plat-Amsterdamse wijze:

“Ongeloofelijk, fader! Wat een saak! Ik kom binne… uitverkocht huis, geen plekkie ope! Fooran een toneel met een dressoir met een kaars d’rop. Achterin een groot koor met orkest. Stel je voor, fader, begint me die foorstelling. Komper soon ome binne, in ’t wit met een rooie jurk d’r overheen, met kleine piechempies vlak achter hem an. Eén van die piechempies pakt flug z’n petje weg. Petje pleite. Nou had die ome soon kaal plekkie op s’n hoof. Dus kreeg tie ’t koud. Hij soeke naar s’n petje. Links… rechts, frage an die piechempies: “Waar is nou m’n petje?” Maar die piechempies gefe geen asem; lauw sjoege.

Die ome gaat in ’n kassie van het dressoir kijke of s’n petje daar meschien is, maar daar is ie niet. Steekt-ie nog een paar kaarsen aan om beter te sien, findt-ie nog niks. Nou staat er op het dressoir een groot telefoonboek en die ome gaat d’rin kijke of t’r ’n adres foor ’n nieuw petje in staat maar lauw adres. Heb die ome sich omgedraaid en hep an iedereen gefraagt: “Hebben jullie m’n petje gesien” Hij sting d’r bij te jammeren! De mense hebbe teruggesongen: “Nee, we hebbe je petje niet gesien!” Wat doet intussen één van die piechempies? Die set stiekum ’t telefoonboek an de andre kant fan ’t dressoir!

Die ome grijpt een nieuw boek… Hij in dat nieuwe boek an’t soeke. Weer geen adres te finde. Toen is-ie d’r helegoar mesjogge fan geworre en hep-tie s’n rooioe jurk uitgetrokke en is-tie met s’n witte in een kassie gekrope, dat tusse de pilare sting. Hij hep de hele tijd staan smoese dat-ie s’n petje terug moet hebbe. Hebbie daar toch de senuwe gekrege! Se eige so kwaad gemaakt! Greep ie me daar ’n ouwe pleeborstel, stak die in een emmer met water en ging daarmee de mense met water gooie… maar s’n petje dat bleef pleite! Nou, hij weer terug naar ’t toneel.

Toen werd’t aardig, fader! Sijn daar fier grote gosers opegestaan, hebbe se een stok gepakt met an de andere kant ’n sakkie eran en sijn rond gegaan: “Alle mense lappe… Foor ’n nieuw petje!!!” Se sijn oferal rond geweest en ik hep ook een paar sente ingeset. Hep die ome sommige mense so gek gekrege, dat se op d’r knieë op de grond sijn gaan soeke naar dat petje… Maar lauw petje. Toen die gosers de sente bij mekaar hadde, was de foorstelling afgelope. Toen had die ome ineens s’n petje weer en is d’r mee weggelope!