“… de Here, die deze dingen doet, welke van eeuwigheid bekend zijn.” Handelingen 15:18.
Genesis
Het boek Genesis is een van de twee belangrijkste boeken in de hele Bijbel! Het andere belangrijkste boek is het boek Openbaring. Waarom deze twee boeken zo belangrijk zijn? Genesis maakt ons bekend met het begin van de schepping en de oorsprong van de mens. Om in dit verslag van het ontstaan van de aarde en het fysieke universum te geloven, alsmede de oorsprong van de mensheid op de aarde, moet men geloven in de realiteit van de Almachtige God. Meteen aan het begin van Zijn Woord stelt God een “test” voor de mens. “zonder geloof is het onmogelijk (Hem) welgevallig te zijn. Want wie tot God komt, moet geloven, dat Hij bestaat en een beloner is voor wie Hem ernstig zoeken.” Hebreeën 11:6
Openbaring
Vervolgens vertelt het boek Openbaring ons de glorieuze toekomst van de verloste mensheid in de komende eeuwen en ook het einde van het kwaad, wat zo veel problemen onder de mensen heeft veroorzaakt in de afgelopen 6000 jaar menselijke geschiedenis.
Satan haat deze boeken
Het is onnodig om te zeggen dat Satan en zijn volgelingen beide boeken haten met gepassioneerde haat. Dit zijn dan ook de twee boeken in Gods Woord, die het meest worden aangevallen door atheïsten en andere “God ontkenners”. Waarom zijn deze twee boeken in de Bijbel zo gehaat; ja, veracht, door hen die het bestaan van God ontkennen, en ook de Goddelijke Inspiratie van Zijn Woord ontkennen? Omdat Genesis Satan openbaart en hem onthult als de goddeloze die hij is, en Openbaring onthult duidelijk Satans nederlaag, zijn veroordeling en zijn welverdiende toekomst door de handen van Gods benoemde Rechter, de Heer Jezus Christus; de kostbare Redder en Heer van alle ware gelovigen.
” Denkt aan hetgeen vroeger, vanouds, gebeurde; Ik immers ben God, en er is geen ander, God, en niemand is Mij gelijk; Ik, die van den beginne de afloop verkondig en vanouds wat nog niet geschied is; die zeg: Mijn raadsbesluit zal volbracht worden en Ik zal al mijn welbehagen doen” Jesaja 46: 9-10
Van den beginne
Merk op dat in bovenstaande Bijbeltekst van Jesaja 46 duidelijk vermeld staat dat God alles, vanaf het begin (Genesis) tot de afloop (Openbaring) verkondigt.
De niet te beantwoorden vraag
Het eerste vers van Genesis 1meldt “In den beginne schiep God”. Dit vers spreekt niet over het begin van God Zelf. De Here God bestond al voordat Hij ervoor koos om te scheppen. Soms stellen mensen dan de vraag: ‘Waar komt God vandaan?’ Dat betekent dan dat zij voor Gods bestaan een begin nodig achten. De Bijbel zegt echter dat God eeuwig is. In ons menselijk denken is zoiets niet mogelijk, maar zouden we God moeten willen beperken omdat wij met ons verstand er niet bij kunnen? De oude patriarch Job heeft dezelfde vraag gesteld vele eeuwen geleden, door te zeggen: “Kunt gij de geheimen Gods doorgronden, de Almachtige doorgronden ten einde toe?” Job 11:7 Of de mens het nu gelooft of niet; er zijn dingen die de mens niet begrijpt en de eeuwigheid van God is één daarvan. De Here God Zelf inspireerde Mozes, in Deuteronomium 29:29, om te schrijven: “De verborgen dingen zijn voor de Here, onze God, maar de geopenbaarde zijn voor ons en onze kinderen voor altijd, opdat wij al de woorden dezer wet volbrengen.” Daarom: sta niet toe dat deze vraag over de oorsprong van God je tegenhoudt om in Hem te geloven; Hem lief te hebben en te gehoorzamen. Het is expliciet genoemd in Hebreeën 11:6 “maar zonder geloof is het onmogelijk (Hem) welgevallig te zijn. Want wie tot God komt, moet geloven, dat Hij bestaat en een beloner is voor wie Hem ernstig zoeken.” Laten we verder gaan…
Dagen of milennia?
De Here God beschrijft de eerste dag van de schepping slechts in vijf verzen. Waarom vijf? Omdat God is gevuld met genade, liefde en mededogen voor de mensheid, die Hij heeft geschapen. “genadig en barmhartig is de Here” Psalm 111:4 (zie ook Johannes 3:16) “5” is het nummer in de Bijbel wat betekent “de genade van God.” Voor God heeft een dag de duur van duizend jaren voor ons mensen. Dat is niet zomaar mijn mening; het wordt duidelijk tweemaal in Gods Woord vermeld. “Doch dit ene mag u niet ontgaan, geliefden, dat een dag bij de Here is als duizend jaar en duizend jaar als een dag.” 2 Petrus 3:8 en “Want duizend jaren zijn in uw ogen als de dag van gisteren, wanneer hij voorbijgegaan is, en als een nachtwake.” Psalm 90:4 Wanneer een waarheid twee keer in de Schrift wordt vermeld, is het zonder meer een belangrijke en onveranderlijke waarheid. Dit betekent niet dat de schepping zesduizend jaar geduurd heeft; het kunnen gewoon, zoals het er staat, zes dagen van 24 uur geweest zijn. Maar het betekent dat elke dag van 24 uur voor de Here God een periode van 1000 jaar in de menselijke historie typeert: zesduizend jaren (de zes scheppingsdagen) van de in opstand tot God levende mens, gevolgd door de Sabbatsdag van het duizendjarig Vrederijk onder leiding van de Heer Jezus Christus.
‘de hemel’ bestaat uit hemelen
In dit allereerste vers in Gods Woord is het Hebreeuwse woord vertaald als “de hemel” (in het enkelvoud). In de Hebreeuwse tekst staat het echter in het meervoud: “de hemelen”. Ook de apostel Paulus sprak van een veelheid van hemelen in 2 Korintiërs 12. Het woord zoals gebruikt in Genesis 1:1 spreekt in principe over de gehele uitgestrektheid van de ruimte boven en buiten de aarde.
Volmaakt en geschikt voor bewoning
De hemelen en de aarde zoals zij oorspronkelijk waren gemaakt waren mooi en klaar voor bewoning. “Want zo zegt de Here, die de hemelen geschapen heeft (Hij is God) die de aarde geformeerd en haar gemaakt heeft, Hij heeft haar gegrondvest; niet tot een baaierd heeft Hij haar geschapen, maar ter bewoning heeft Hij haar geformeerd: Ik ben de Here en er is geen ander”. Jesaja 45:18
Woest en ledig
Hij schiep het niet ‘tot een baaierd’: (‘tohu’ … vormloos, afval, leeg, nutteloos, verward), Hij heeft de aarde geschapen om daarin te wonen. Als we dit bedenken dan stelt het 2e vers ons voor een raadsel: “De aarde nu was woest en ledig”. Dit is in volkomen tegenstelling met de volmaaktheid waarvan we zojuist lezen. Vers 2 kan echter ook worden gelezen als “De aarde nu werd woest en ledig”. Er is in de Hebreeuwse tekst een werkwoord gebruikt in plaats van iets wat vast staat en een werkwoord duidt op aktie van de kant van (iemand?). De aarde was oorspronkelijk prachtig gemaakt en geschikt voor bewoning, maar kwam in een toestand van verval en verwoesting (‘tohu wa bohu’), zoals de Bijbel beschrijft.
De tegenstander
Blijkbaar is er een vijand van God die de aarde bracht in een dergelijke staat van verval en verlatenheid, zoals vermeld in vers 3 Wie zou zoiets doen met Gods prachtige creatie? Het antwoord is natuurlijk Satan, hetzelfde kwade wezen dat ook Eva bedroog en die maakte dat de zonde en de dood over de mensheid kwam. Adam en Eva werden geschapen naar het beeld en de gelijkenis van God, en zij waren als zodanig geestelijk zuiver en zonder zonde. Maar net zoals de oorspronkelijke aarde in een toestand van afval, verwoesting werd gebracht, en in duisternis kwam, zo kwam ook de geestelijke zonde en de dood kwam over de mensheid, en geestelijke duisternis vulde hun zielen.
De Here God broedde over herstel van de aarde
Vers 2 gaat verder met “en de Geest Gods zweefde over de wateren” Het Hebreeuwse woord wat werd vertaald als “zweefde” betekent letterlijk “gebroed,” zoals een kip broedt over haar eieren. “Jeruzalem, Jeruzalem, dat de profeten doodt, en stenigt, wie tot u gezonden zijn, hoe dikwijls heb Ik uw kinderen willen vergaderen, gelijk een hen haar kuikens onder haar vleugels vergadert, en gij hebt niet gewild.” Mattheüs 23:37 Dit vertelt ons dat de Here God helemaal niet blij was dat de aarde, zoals Hij had oorspronkelijk was gemaakt, in zo’n staat van desperatie staat was gekomen. De Geest van God broedde over de wateren met betrekking tot de aarde, om de vorm en de schoonheid en het nut voor de aarde te herstellen.
Het Licht
Vers 3: “En God zeide: Er zij licht. En er was licht” Met het oog op het herstel van de aarde introduceerde de Here God om ‘licht’ de duisternis te laten verdrijven. We lezen er makkelijk overheen, maar dit licht was niet het licht van zon, maan en sterren, want die werden pas aan de hemel gesteld in de vierde dag (vers 14). Dit ‘licht’ wat de Here God op de eerste dag van de schepping introduceerde is een typisch voorbeeld van het licht van Jezus Christus, Die, zoals de Schrift zegt “het licht van de wereld” is. “Wederom dan sprak Jezus tot hen en zeide: Ik ben het licht der wereld; wie Mij volgt, zal nimmer in de duisternis wandelen, maar hij zal het licht des levens hebben”. Johannes 8:12 Een ware gelovige kan in totale duisternis terecht komen, maar toch schijnt dan nog steeds “het licht van Christus” in hun hart en ziel.
Ik ben een heel klein kaarsje, schijnend in de nacht
Licht is voor ons een manier om te kunnen zien in een donkere plaats. En licht is krachtig! Zelfs een kleine kaars zal, wanneer aangestoken, de duisternis overweldigen. Al is het maar een waxinelichtje: als het wordt gezet op de middenstip van een niet verlicht voetbalveld is het zelfs in het donker zichtbaar. Goed om te onthouden: wij verspreiden als kinderen van God het licht van de Heer Jezus op de donkere aarde. Niet hoeveel licht wij kunnen verspreiden, maar vooral hoe donker het om ons heen is, bepaalt in hoeverre wij gezien worden!
De Dag breekt aan!
Er is ook een spirituele betekenis aan “het licht” in tegenstelling tot “de duisternis”. Licht in de Bijbel is een typisch voorbeeld van wat goed en rechtvaardig is, in tegenstelling tot de duisternis, die alles wat slecht en kwaad is vertegenwoordigt. “En God zag, dat het licht goed was, en God maakte scheiding tussen het licht en de duisternis. En God noemde het licht dag, en de duisternis noemde Hij nacht.” (vers 4 en 5) God Zelf bestempelt deze als twee zaken in verschillende tijdsperiodes. Elke tijd heeft een spirituele betekenis. In Psalm 30: 6 lezen we: ”…des avonds vernacht het geween, tegen de morgen is er gejuich”. Het is duidelijk dat dit gaat over periodes in de menselijke geschiedenis, wanneer er veel verdriet geleden wordt, die worden gevolgd door gejuicht wanneer de “morgen” van de “dag des Heren” eindelijk aanbreekt. De apostel Paulus legt ons ook uit dat wij op weg zijn naar het begin van ‘de dag’: “De nacht is ver gevorderd, de dag is nabij. Laten wij dan de werken der duisternis afleggen en aandoen de wapenen des lichts!” Romeinen 13:12 Glorie zij aan God!
Wanneer begint de dag?
De rest van Genesis 1:5 zegt: “Toen was het avond geweest en het was morgen geweest: de eerste dag.” In de Hebreeuwse tekst staat er letterlijk ‘En de avond en de ochtend werd de eerste dag.’ Elke periode van de tijd waargenomen als een “dag”, begon voor de vroege bewoners van de aarde bij zonsondergang, en ging vervolgens 24 uur door tot de zonsondergang de volgende dag. De huidige praktijk dat elke nieuwe dag begint om middernacht, is een praktijk die niet wordt gevolgd door het Joodse volk. Zo begint de sabbathsdag aan het begin van de avond.
De eerste dag: de eerste duizend jaar
Laten we nu eens kijken naar het verband tussen deze eerste dag van de scheppingsweek en de eerste 1.000 jaar van de mensheid, die door deze dag wordt getypeerd. Deze eerste 1.000 jaar van de menselijke geschiedenis begon met de schepping van Adam en Eva op de zesde dag van de scheppingsweek. (Gen.1:26-30; 2:7-8) De Here God verbood Adam om te eten van “de boom der kennis van goed en kwaad” (2:16-17) De straf voor ongehoorzaamheid aan de Heer was dat Adam zou sterven. (2:17) Zoals we weten gehoorzaamde Adam niet en bracht daardoor zonde en dood over de gehele mensheid. “Daarom, gelijk door een mens de zonde de wereld is binnengekomen en door de zonde de dood, zo is ook de dood tot alle mensen doorgegaan, omdat allen gezondigd hebben”. Romeinen 5:12.
Ten dage dat…
Let op de exacte formulering van Gods waarschuwing: “Maar van de boom der kennis van goed en kwaad, daarvan zult gij niet eten, want ten dage, dat gij daarvan eet, zult gij voorzeker sterven.” (2:17) Sommige ongelovige critici van de Bijbel verklaarden dat hier een fout staat in Gods Woord, want Adam is immers niet gestorven op de dag dat hij van de verboden vrucht at. Maar lees 2 Petrus 3:8 nog eens… Adam stierf toen hij 930 jaar oud was. (Gen. 5:5) Dit was nog ruim in de eerste 1.000 jaar dag van God’s grote week. Adam stierf inderdaad ‘ten dage’ dat hij de vrucht gegeten had.
familiestamboom
De chronologie van de mensheid van Adam tot Noach wordt uiteengezet in Genesis 5. Je kunt daarmee berekenen hoeveel jaren de chronologie betreft. Het was 1.056 jaar vanaf de schepping van Adam tot de geboorte van Lamech, de vader van Noach. Duidelijk is in elk geval dat de eerste “dag” in Gods Grote Week, de eerste periode van 1000 jaar, er naar verhouding weinig mensen op de aarde leefden. “Weest vruchtbaar en wordt talrijk” was Gods gebod voor de mens. Genesis 1:28
De zonen van Adam
In deze chronologie worden de eerste drie zonen van Adam vermeld. De eerstgeboren zoon van Adam was Kain. Deze zoon van Adam wordt 20 keer in de Bijbel genoemd, maar nooit in een goede setting. Kain was een type van de mens die afhankelijk is van zichzelf en zijn eigen werken (het vlees) om zichzelf te rechtvaardigen voor God. Adam’s tweede zoon Abel, geloofde blijkbaar wat zijn vader Adam hem had vertelde over God en hij zocht naar liefde van God. Als gevolg hiervan werd hij gehaat door Kain en werd hij door hem op brute wijze vermoord. Vanwege het slechte en onbekeerlijke hart van Kain, legde de Here God een merkteken op hem en Kain werd ‘een zwerver en een vluchteling’. Daarna werd Adam gezegend met een derde zoon, wiens naam was Seth. Deze naam betekent ‘vervangen’. Seth werd een toegewijde “man van God,” totaal verknocht aan de Here God.
Henoch
De tweede “man van God” die in deze chronologie wordt vermeld is Henoch, de zoon van Jered en de 7e man in de lijn van afstamming van Adam. Henoch werd geboren 622 jaar na de schepping van Adam. Henoch is de man die het Boek van Henoch schreef, een boek wat nog steeds in druk en beschikbaar is. In Judas 1:14 wordt naar dit boek verwezen. Henoch was ook de man die ‘maar’ 365 jaar leefde. Hij leefde zo dicht bij de Heer, dat de Heer “hem wegnam”. Met andere woorden: Henoch stierf niet, maar werd ‘opgenomen’ van de aarde naar de hemel. Als zodanig is hij het Schriftuurlijk bewijs van de realiteit van de opname voor Gods kinderen. Henoch werd geboren 622 jaar na de schepping en de Here God nam hem weg op de leeftijd van 365 jaar en dat is dus 987 jaar na de schepping; nog in ‘de eerste dag’ van Gods tijdrekening.
Nog even!
Wij, die nu op aarde leven zijn zo dicht bij de komst van Christus ‘in de lucht’ om Zijn Bruid tot Zich te nemen dat eigenlijk elke gelovige in de Heer Jezus elke dag helemaal voor Hem zou moeten leven. Het duurt niet lang meer en dan komt de Heer Jezus voor ons!
“wandelt dan waardig der roeping, waarmede gij geroepen zijt, met alle nederigheid en zachtmoedigheid, met lankmoedigheid, en elkander in liefde te verdragen, en u te beijveren de eenheid des Geestes te bewaren door de band des vredes een lichaam en een Geest, gelijk gij ook geroepen zijt in de ene hoop uwer roeping, een Here, een geloof, een doop, een God en Vader van allen, die is boven allen en door allen en in allen.”
Efeziërs 4:1-6
Ken jij de Heer Jezus? Heb jij de zekerheid van vergeven zonde en verlossing in Christus Jezus? Zo nee, waarom niet de weg der zaligheid op, die herhaaldelijk wordt vermeld in Gods Woord? Al wat de Heer van je vraagt is om in Hem te geloven!
“..indien gij met uw mond belijdt, dat Jezus Heer is, en met uw hart gelooft, dat God Hem uit de doden heeft opgewekt, zult gij behouden worden”
Romeinen 10:9