een ruw houten kruis

‘k Stond eens stil op mijn pad
bij een ruw houten kruis
Om mij heen was het duistere nacht
Van dat kruis straalde licht
en een stem sprak mij aan:
“Kom mijn vriend,
‘k heb zolang reeds gewacht”.

In mijn hart klonk een stem:
“Ga toch weg hier van Hem
In de wereld glanst zilver en goud”.
Maar de glans van dat kruis
straalde diep in mijn hart
Straalde diep in mijn hart, tot behoud.

In het licht van dat kruis
zag ‘k mijn zonden en schuld
Ik ervaarde een wondere kracht
‘k Knielde neer en ik bad,
ja, ik dankte nog meer
Voor dat kruis dat verlossing
mij bracht.

In mijn hart klonk een stem:
“Ga toch weg hier van Hem
In de wereld glanst zilver en goud”.
Maar de glans van dat kruis
straalde diep in mijn hart
Straalde diep in mijn hart, tot behoud.

Daar was Eén, Die eens kwam
om Gods wil te voldoen
‘t Was de Heiland die stierf aan dat kruis
Door Zijn bloed bracht Hij ons
weer terug tot Gods troon
Weer terug naar het Hemelse Huis.
Weet jij reeds, o mijn vriend
dat de Heiland jou mint?
Heeft het licht van dat kruis jou bestraald?
O kniel neer en aanbid
jouw Verlosser en Heer
Want voor jou is ook alles betaald!