 |
Zoals ik al vaker deed, onderstaand weer enkele vragen en antwoorden. Niet met het idee dat ik het beter zou weten, maar omdat vragen bij meer mensen kunnen leven en wij kunnen leren door wat de Heilige Geest ons voorhoudt. Met elkaar en onder leiding van de Heilige Geest gaan we zoekend voort! |
[note]
Je schrijft in jouw topic over de 144000 joodse evangelisten, maar dit is onjuist om dat het hier bij gaat om de 144000 uit de 12 stammen van Israel, waaronder dus 12000 Joden, maar bijvoorbeeld ook 12000 uit de stam Zebulon (Nederland).
(Let op: dat Nederland de stam Zebulon zou zijn is iets wat de vragensteller hier beweert. Ik ben het daar niet mee eens!!! )
[/note]
De 144.000 ‘Joodse Evangelisten’: zó noem ik ze, maar je hebt natuurlijk gelijk. Het zijn uit elke stam 12.000. Aangezien de stammen verdeeld zijn geraakt in Juda en Benjamin en de overige tien stammen Israël werden genoemd, kan ik deze 144.000 niet allemaal Joden noemen. Aan de andere kant: het land Israël zou eigenlijk Juda moeten heten. Want Juda en Benjamin waren niet Israël. Het woord ‘Joden’ wordt vaker gemakshalve gebruikt voor heel Israël. Maar je hebt natuurlijk gelijk dat dat eigenlijk niet klopt. Overigens zul je zien dat overal waar ik schrijf over deze 144.000 ik erbij schrijf dat zij komen uit alle twaalf stammen van het huis van Jacob.
[note]
Ook de naam Jezus is onjuist om dat deze is afgeleid van de naam van Zeus. Zeus was echter de zoon van de god van de onderwereld en daar mee dus de antichrist.
[/note]
De naam Jeshua is in onze taal vertaald in Jezus. Yeshua Ha Maschiach in het Hebreeuws is dezelfde als Jezus de Christus (Christus is een Griekse vertaling van het Hebreeuwse ‘Messias’) Laat je niet wijsmaken dat Zijn Naam van zeus af komt. En realiseer je, dat de miljoenen en miljoenen die Hem vol liefde ‘Jezus’ noemen en genoemd hebben, nooit en te nimmer zeus in gedachten hadden. Als voorbeeld: hetzelfde geldt voor Kerstmis. Dit feest Wordt niet in de Bijbel genoemd. Maar er is niets op tegen om de geboorte van onze Heiland te vieren. Nu zijn er mensen die zeggen, dat we het feest van mithras vieren. Wat een onzin! We vieren de geboorte van onze Heer en Heiland! Laten we uitkijken om niet opnieuw wettisch te zijn. Onze Heer en Heiland heeft vele Namen en zolang we Hem met liefde en respect aanspreken is het goed.
[note]
Vervolgens zegt de Heer In 1 Johannes 2 het volgende: En hieraan onderkennen wij, dat wij Hem kennen: indien wij zijn geboden bewaren. Wie zegt: Ik ken Hem, en zijn geboden niet bewaart, is een leugenaar en in die is de waarheid niet; maar wie zijn woord bewaart, in die is waarlijk de liefde Gods volmaakt. Hieraan onderkennen wij, dat wij in Hem zijn. Wie zegt, dat hij in Hem blijft, behoort ook zelf zó te wandelen, als Hij gewandeld heeft.
Het gaat hier bij dus om de tien geboden waaronder dus ook het gebod de sabbat te onderhouden en aangezien hen die zich christenen noemen, niet de door God gegeven sabbat, maar de Rome ingestelde zondag als de dag van de Heer onderhouden, zijn deze volgens het woord, leugenaars waarin in het geheel geen waarheid is. Wie was ook al weer de vader der leugen? In vers 5 zegt Hij dat wij daar aan onderkennen dat wij IN HEM ZIJN..
Over deze 144000 staat geschreven dat deze het getuigenis van Yeshua hebben, zijn geboden bewaard hebben en deze zich niet met vrouwen hebben verontreinigd. Met deze blijkbaar onreine vrouwen worden de hedendaagse kerken bedoeld. De Heer zegt bijvoorbeeld ook: In hen in wie Ik een welbehagen heb, zal Ik behoeden voor de vreemde vrouw. Yeshua heeft ook gezegd dat een ieder die de wil van de Vader doet mijn broeder, mijn zuster en mijn moeder is. Maar wat is dan de wil van de Vader?
Het gedeelte uit Jesaja 56: En de vreemdelingen die zich bij de HERE aansloten om Hem te dienen, en om de naam des HEREN lief te hebben, om Hem tot knechten te zijn, allen die de sabbat onderhouden, zodat zij hem niet ontheiligen, en die vasthouden aan mijn verbond: hen zal Ik brengen naar mijn heilige berg en Ik zal hun vreugde bereiden in mijn bedehuis; hun brandoffers en hun slachtoffers zullen welgevallig zijn op mijn altaar, want mijn huis zal een bedehuis heten voor alle volken.
Volgens Jesaja 56 is de wil van de Vader dat wij zijn sabbatten niet ontheiligen en Hij verbindt daar ook de belofte aan dat Hij deze naar Zijn heilige berg zal brengen. Als ik het juist begrepen heb dan is deze heilige berg het zelfde als het duizendjarig vrede rijk en ik hoop dat ook jij daar deel van zult uitmaken.
[/note]
De Sabbat is een door God aan Israël gegeven verbondsteken. Ex 31,16 De Israëlieten zullen de sabbat onderhouden, door de sabbat te vieren, zij en hun nageslacht, als een altoosdurend verbond.
Nergens staat dat dit teken ook aan de Gemeente is gegeven. De Heiland stond op op de eerste dag van de week. De eerste dag van de week wordt wel degelijk genoemd in de Bijbel, het Nieuwe Testament en sprekend over de Gemeente: Joh 20,19 Toen het dan avond was op die eerste dag der week en ter plaatse, waar de discipelen zich bevonden, de deuren gesloten waren uit vrees voor de Joden, kwam Jezus en stond in hun midden en zeide tot hen: Vrede zij u! Hand 20,7 En toen wij op de eerste dag der week samengekomen waren om brood te breken, hield Paulus een toespraak tot hen en, daar hij van plan was de volgende dag te vertrekken, zette hij zijn rede voort tot middernacht. 1 Kor 16,2 elke eerste dag der weeklegge ieder uwer naar vermogen thuis iets weg, en hij spare dit op, opdat er niet eerst na mijn komst inzamelingen moeten gehouden worden.
Jesaja 56 schrijft over vreemdelingen die zich aansloten bij het volk Israel. Ook in het duizendjarige Vrederijk zullen vreemdelingen naar de heilige berg en het vredehuis: de plaats in Jeruzalem waar de Heer Jezus woont.
Het is belangrijk om de onderscheiden groepen te herkennen. Je hebt het volk Israel, de 12 stammen. Daarbij hebben zich altijd al vreemdelingen aangesloten en zij moesten zich houden aan de Joodse (Israelische) wetten. De Vader God sloot met Zijn volk een eeuwigdurend verbond. Israel heeft een aardse belofte: het beloofde land als eeuwigdurend bezit. Israel zal de grootste zijn onder de volkeren en de volkeren de weg wijzen tot God.
Door het offer van de Heer Jezus Christus kwam het heil naar alle mensen. Zij, die Hem aanvaarden als Heer en Verlosser en vergeving ontvangen door Zijn bloed, behoren bij de Gemeente. De Gemeente heeft een hemelse roeping, onze plaats is het Vaderhuis met de vele woningen.
Johannes 13:34-35
Een nieuw gebod geef Ik u, namelijk dat u elkaar liefhebt; zoals Ik u liefgehad heb, moet u ook elkaar liefhebben. Hierdoor zullen allen inzien dat u Mijn discipelen bent: als u liefde onder elkaar hebt.
Johannes 15:9-17
Zoals de Vader Mij liefgehad heeft, heb ook Ik u liefgehad; blijf in Mijn liefde. Als u Mijn geboden in acht neemt, zult u in Mijn liefde blijven, zoals Ik de geboden van Mijn Vader in acht genomen heb en in Zijn liefde blijf. Deze dingen heb Ik tot u gesproken, opdat Mijn blijdschap in u zal blijven en uw blijdschap volkomen zal worden. Dit is Mijn gebod: dat u elkaar liefhebt, zoals Ik u liefgehad heb. Niemand heeft een grotere liefde dan deze, namelijk dat iemand zijn leven geeft voor zijn vrienden. U bent Mijn vrienden, als u doet wat Ik u gebied. Ik noem u niet meer slaven, want een slaaf weet niet wat zijn heer doet, maar Ik heb u vrienden genoemd, omdat Ik u alles wat Ik van Mijn Vader gehoord heb, bekendgemaakt heb. Niet u hebt Mij uitverkoren, maar Ik heb u uitverkoren, en Ik heb u ertoe bestemd dat u zou heengaan en vrucht dragen, en dat uw vrucht zou blijven, opdat wat u ook maar van de Vader vraagt in Mijn Naam, Hij u dat geeft. Dit gebied Ik u: dat u elkaar liefhebt.
Als jij de Sabbat wilt houden prima. Als je je aan het vierde gebod wilt houden omdat je de hele wet wilt houden, dan is er de valkuil dat niemand de gehele wet kan houden. En als je struikelt op één onderdeel van de Wet, breek je de hele Wet! Toen de Heer Jezus werd gevraagd naar de Wet zei Hij, dat het 1e gebod is ‘gij zult de Here, Uw Gopd, liefhebben met geheel uw hart en geheel uw ziel. En het 2e gebod, daaraan gelijk: gij zult uw naaste liefhebben als uzelf.’ En dan zegt de Heer Jezus vervolgens in Rom 13,8 Zijt niemand iets schuldig dan elkander lief te hebben; want wie de ander liefheeft, heeft de wet vervuld.
Wat voor mij geldt:
Kolossenzen 2:16-17
Laat dan niemand u blijven oordelen inzake eten en drinken of op het stuk van een feestdag, nieuwe maan of sabbat, dingen, die slechts een schaduw zijn van hetgeen komen moest, terwijl de werkelijkheid van Christus is.
[note]
Je vraagt ingevolge de Sabbathsviering: ‘Waar ben jij lieve vriend? Ben jij in Hem of buiten Hem? Heeft Hij niet gezegd, dan zult gij al kloppende buiten beginnen te staan?
[/note]
Johannes 1:12 Doch allen, die Hem aangenomen hebben, hun heeft Hij macht gegeven om kinderen Gods te worden, hun, die in zijn naam geloven. Johannes 3:16 Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder, die in Hem gelooft, niet verloren ga, maar eeuwig leven hebbe
Dit zijn de voorwaarden om bij de Heer Jezus te horen. Voeg daar niets aan toe. Ik ben een kind van God. Dat is waar ik sta. In Hem, in mijn Heiland!
[note]
Is het terecht als ik uit uw weblog oncludeer: Volgens het christendom moet iemand geloven in god en als hij echt gelooft in god dan moet hij ernaar streven (goede daden verrichten) om een relatie te bouwen met god. Op het eind zal iedereen die dat echt heeft gedaan beloond worden. Degenen die met hun tongen het ene zeiden en met hun handelingen het andere deden zullen niet naar de hemel gaan. Wat er dus op neer komt dat je dus naast ‘geloven’ ook goede daden moet verrichten om in de hemel te komen, want als je er niet naar streeft om goede daden te verrichten dan ‘geloof’ je niet echt.
[/note]
Niet helemaal. Ik probeer het zo duidelijk mogelijk te formuleren:
1. redding van de hel is uitsluitend mogelijk door het offer van Jezus Christus.
2. als door Jezus Christus je zonden zijn vergolden (Hij droeg de straf) dan zijn al je zonden voor God weg. Je bent dan in Gods ogen rein.
3. Om rein te blijven schenkt God je dan Zijn Heilige Geest. Die helpt je door je te laten zien waar verleidingen en zonden in jouw leven optreden. De zonden die je toch nog doet, mag je belijden en ook die worden je door Jezus Christus vergeven.
4. Als Christen moet je je houden aan de geboden van Christus. Die geboden zijn:
a. Heb de Here uw God lief met heel uw hart, ziel en verstand
b. Heb je naaste lief als jezelf
De gelovige in Christus hoeft geen goede daden te doen om in de hemel te komen; immers zie punt 1. Niemand wordt door werken (goede daden) behouden.
Oprechtheid
Stel dat Jij verpleegkundige bent, vanuit een roeping om je naaste te helpen. En stel nu dat je op straat loopt en een kind ziet vallen, wat zich ernstig verwondt. En dat je dan gewoon doorloopt. Hoe oprecht zou jouw drijfveer dan zijn?
Echt of namaak
Een Christen kent de liefde van God. Als een Christen toch een liefdeloos leven leidt, dan mag je je echt afvragen of zijn geloof wel echt is. Niet als een Christen eens zondigt of eens liefdeloos is. (we zijn maar mensen…) Maar als zijn hele leven niets van de liefde van Christus uitstraalt dan is zijn geloof waarschijnlijk dood en kan het gebeuren dat als hij tegenover Christus staat en dat Christus dan zegt: “Ga weg van Mij, Ik heb je nooit gekend”.
struikelen
Een Christen die (1) berouw heeft van zijn zonden en (2) die belijdt maar er toch niet in slaagt een heilig leven te leiden is evenzogoed nog een Christen. Ik hoop dat je begrijpt dat het niet er om gaat dat je hier op aarde niet zondigt en een heilig leven leidt, maar wel dat je het WILT en echt PROBEERT.
[note]
Een tegenstelling in de Bijbel? In 1 Samuel 15 staat dat God geen berouw heeft en in Genesis staat dat het Hem berouwde dat Hij de mens geschapen had. Vinden we hier een fout in de Bijbel? Verder: hoe kan God, Die alwetend is en almachtig, berouw hebben? Heeft Hij Zich dan vergist of zijn de zaken anders gelopen dan Hij gedacht had?
[/note]
Als er in 1 Samuel 15 staat dat God geen berouw heeft dan houdt dat in dat Hij Zijn woord houdt. God komt niet terug op wat Hij heeft beloofd; Hij is niet veranderlijk in Zijn beloften; als God iets belooft dan zal Hij dat doen. Zo heeft God aan Israël beloften gedaan en -wat er ook gebeurt- die beloften zal Hij vervullen.
Toch kan God Zijn plannen wijzigen afhankelijk van de gehoorzaamheid van de mensen. Als voorbeeld: God was van plan de stad Ninevé te straffen vanwege de goddeloosheid en slechtheid van de mensen daar, als zij zich niet bekeerden, maar toen zij berouw kregen zag God af van Zijn plan en spaarde de stad. Zó zou Sodom gespaard zijn gebleven als er meer dan 10 rechtvaardigen in de stad waren. God stemt Zijn plannen af gebaseerd op de keuzevrijheid van de mens.
Het berouw in Genesis is een heel ander soort berouw. Het Hebreeuwse woord ‘nacham’ wil zoveel zeggen als ‘diep zuchten’. God heeft verdriet over de verkeerde keuzen van de mens. Het berouwt God; het doet Hem verdriet dat de mens zulke verkeerde dingen doet.