Pasen in je hart

Mijn vader loopt de trap af en hij zingt
Ik ben net wakker en luister hoe blij hij klinkt
Hij zingt: ‘de Heer is waarlijk opgestaan, opgestaan is Hij!’
Ik hoor het, het is aanstekelijk
en ik word vanzelf ook blij

Ik voel hoe hij het werkelijk beleeft
Hoe deze opstanding hem vreugde geeft
Mijn vader heeft de Here lief die voor hem stierf, maar nu weer leeft
De Here die dood en hel overwonnen heeft.

Deze herinnering komt weer bij me boven
Een herinnering aan zulk een blij geloven
‘vijfitig jaar geleden!’ schiet het door me heen
Waar gingen al die jaren heen…?

En ik vraag me af:
heb ik onze kinderen hetzelfde gegeven
Zong ik ook over mijn Heiland,
met Pasen weer terug in ’t leven?
Was ik een vader die zijn kinderen
het belangrijkste mee gaf
Van de dood,
die door Christus werd verwonnen in het graf?

God zij dank!

Ja, onze kinderen kennen Hem!
Zij geloven en luisteren naar Zijn stem
Het is ’t belangrijkste wat je je kinderen kunt leren
Het geloven in Jezus,
de opgestane Heer der heren!