zomaar even een mooi verhaal

de enge buurhond

Soms gebeuren er dingen in ons leven, die ons de macht van God laten zien. De Here bewaart de Zijnen. Misschien merk je het niet altijd, misschien merk je het niet meteen, maar de Here God, die weet wat er met elk musje gebeurt, weet ook wat er met Zijn geliefde kinderen gebeurt.

De aardbeving van 1994

We zijn zo gewend aan berichten over aardbevingen, dat veel van de grote aardbevingen van de afgelopen tientallen jaren alweer uit ons geheugen zijn verdwenen. Dit verhaal gaat over de aardbeving die Californië trof in 1994. Er was een grote verwoesting en velen stierven die dag. Het epicenter van de aardbeving bleek later precies onder het gebouw te liggen waar pornografie werd vervaardigd en vandaaruit werd verspreid. Romeinen 6 vers 23 zegt: ‘het loon, dat de zonde geeft, is de dood..’ en hier werd dat wel heel duidelijk zichtbaar.


Maar het was tijdens deze zware aardbeving dat zich een wonderlijk voorval voordeed. Het verhaal haalde destijds alle nieuwsbulletins. In een buurt lagen twee woningen naast elkaar en hun tuinen waren gescheiden door een stevige schutting. De bewoners leefden niet bepaald vredig naast elkaar: het ene gezin had een gemeen uitziende grote Doberman en het andere gezin had een driejarig dochtertje, wat als de dood was voor de buurhond. Als zij buiten speelde liep de hond aan de andere kant van de schutting te grommen en zij liep dan huilend naar binnen en wilde niet meer buiten spelen. Het had al gezorgd voor flink wat spanningen tussen beide gezinnen.

Op de dag van de aardbeving lag de hond in huis te slapen, toen hij opeens overeind stoof en naar buiten stoof. Het was een warme dag en de deur stond open, maar om de vliegen buiten te houden was de hordeur wel dicht. De hond remde niet eens af, maar vloog in volle vaart door de hordeur, waarbij hij het gaas compleet kapotscheurde. De eigenaar van de hond rende naar de deur, net op tijd om te zien hoe de hond in één machtige sprong over de schutting vloog, opnieuw niet aarzelend. Op dat moment begon de aarde te schudden en de belangstelling verschoof van de hond naar de eigen veiligheid.

In het huis van de buren stond vanwege de warmte ook daar de deur open met eveneens een gesloten hordeur. De hond ging er net zo energiek doorheen als hij dat bij zijn eigen huis had gedaan. In de keuken stond het buurmeisje met haar moeder te praten, vlak voor de hoge koelkast. Bovenop de koelkast stond een grote televisie, iets wat in Amerika gebruikelijk is. Op het moment dat de aarde begon te beven vloog de hond juist het buurhuis binnen en rende door het huis heen naar de keuken waar hij tegen het meisje op sprong, wat gillend omver tuimelde, doodsbang voor de plotseling aansuizende zwarte hond. Op dat moment viel de loodzware tv met een zware klap op de grond, op de plek waar een seconde eerder het meisje had gestaan. De hond greep het meisje bij de kleding en sleurde haar naar een open plek, waar ze door haar moeder opgepakt werd. De hond bleef het meisje vasthouden en sleurde moeder en dochter het huis uit, naar de voortuin, waar het veilig was. Toen moeder en kind zich in het gras lieten zakken begon de hond kwispelstaartend het kind te likken, om aan te geven dat hij het niet kwaad bedoelde.

Het haalde het nieuws en het meisje en de buurhond werden goede vrienden. Ook tussen beide families was de kou in één klap uit de lucht.

Hoe wist deze grote hond, rustig slapend in zijn eigen huis, van het grote gevaar waar zijn kleine buurmeisje in terecht zou komen? Waar haalde de hond de kracht vandaan om twee keer door een dichte hordeur te springen en over een schutting? Hoe wist de hond waar in het huis van de buren hij moest zijn? Was hier sprake van ‘de hand van God’?

de buurhond: de redder

Geef een reactie