de worsteling van je leven
- “Als je niet bereid bent om te stoppen met zondigen,
moet je jezelf geen Christen noemen.” - “Het antwoord op zonde is om gewoon te stoppen.”
- “Als je vastzit in zonde, moet je je afvragen of je echt wel gered bent.”
Christenen weten soms hele domme dingen te zeggen als het gaat om het onderwerp van de (hardnekkige) zonde. Je zult sommige van deze uitspraken vast wel eens gehoord hebben. Maar laten we deze uitspraken eens één voor één bij langs gaan:
“Als je niet bereid bent om te stoppen met zondigen,
moet je jezelf geen christen noemen.”
Er zijn hier een paar problemen. Ten eerste: geen christen zal met droge ogen beweren zonder zonden te zijn -integendeel, in feite-! 1 Johannes zegt: “Als wij zeggen dat wij met Hem verbonden zijn, terwijl wij onze weg gaan in de duisternis, liegen wij en doen wij de waarheid niet.” Ten tweede, als je iemand spreekt die worstelt met een zonde, is die persoon over het algemeen wel bereid om ermee te stoppen, maar het lukt hem/haar gewoon niet. Mensen kunnen vastzitten in zonde en het haten; ze willen het niet en hebben vaak geprobeerd op allerlei manieren om ermee te stoppen en niets heeft gewerkt .
De bereidheid om met de zonde te stoppen is niet het probleem.
Dat brengt ons bij de tweede uitspraak.
“Het antwoord op zonde is om gewoon te stoppen.”
Alleen iemand die nog nooit zelf gestreden heeft met een hardnekkige zonde, zal zo reageren. Van jou -lezer- weet ik het niet, maar mijn zondigheid is te groot voor mij…. Het is overduidelijk dat ik verlost moet worden van mijn zonde.
Ik, ellendig mens
Paulus -je weet wel, de man die het grootste deel van het Nieuwe Testament schreef- had dezelfde ervaring: “Want niet wat ik wens, het goede, doe ik, maar wat ik niet wens, het kwade, dát doe ik. Ik, ellendig mens! Wie zal mij verlossen uit het lichaam dezes doods?” (Romeinen 7 vers 19,24)
Paulus’ antwoord hierop was dat hij Jezus Christus nodig had om hem te veranderen en dat zijn eigen wilskracht niet genoeg was. Hij schreef hierover aan de Galaten, toen hij die mensen bestrafte omdat zij door eigen menselijke inspanning probeerden als christen te leven. “Zijt gij zó onverstandig? Gij zijt begonnen met de Geest, eindigt gij nu met het vlees?” (Galaten 3 vers 3)
“Als je vastzit in zonde, moet je je afvragen of je echt wel gered bent.”
Nee, nee, dat moet je zeker niet!
Hier is wat de Bijbel zegt: “Ieder die de naam van de Heer aanroept, zal worden gered.” (Romeinen 10 vers 13). Als je hebt gezegd: “Heer Jezus, ik ben een zondaar en ik vraag U mij te vergeven en ik geef U de controle over mijn leven en hart” dan ben je gered.
De drie hierboven aangehaalde uitspraken maken dat mensen zich niet alleen schuldig voelen, maar ook gaan twijfelen aan hun behoud. Het maakt mensen radeloos en krachteloos. En het trieste is dat de mensen tegen wie dit wordt gezegd alleen met hun eigen menselijke wilskracht en tandenknarsen niet tot veranderde levens kunnen komen.
Gods vergeving.
Zal God ons maar steeds blijven vergeven? De genade van God, waardoor wij (door het volbrachte werk van de Heer Jezus Christus) behouden worden; deze genade raakt niet op!!! De Heer Jezus zei dat als een broeder zeven maal op 1 dag tegen je zondigt, je hem moet vergeven. Lucas 17 vers 4 Verder moet je bereid zijn om iemand zeventig maal zeven maal te vergeven. Matteus 18 vers 22 En de Bijbel vertelt ons dat onze vergeving aan anderen een weerspiegeling is van Gods vergeving aan ons. “vergeef elkaar zoals God u in Christus vergeven heeft” Efeziërs 4 vers 32
Wat dit allemaal betekent is dat God een onwaarschijnlijk hoog vermogen heeft om ons te vergeven. Dat is goed, want wij als mensen hebben een onwaarschijnlijk hoog vermogen om te zondigen. En is dat niet precies wat de Bijbel zegt? “waar de zonde toenam, werd ook de genade steeds overvloediger” Romeinen 5 vers 20
Berusten?
Als we zelf de zonde niet kunnen overwinnen, moeten we ons er dan bij neerleggen en berusten in onze zonde? Absoluut niet. De Heilige Geest brengt ons niet voor niets de zonden in gedachten. Strijd tegen je zondige natuur. Maar besef dat je uit jezelf niet heilig kunt leven. Besef ook, dat je niet in eigen kracht kan strijden. En vooral: besef dat er genade is voor elke berouwvolle zondaar!
Als jij worstelt met zonde
Ten eerste: van harte welkom als mens en Christen. We hebben er allemaal mee te maken. Ten tweede: relax! God heeft je lief en Hij is niet van plan om jou los te laten! Haal diep adem en wees stil. Vraag daarna de Here God om wijsheid. Wij kunnen niet uit onszelf de zonde in ons leven overwinnen. Vraag de Heer om jou te helpen met jouw hardnekkige zonde en vraag hoe je dit aan kunt pakken. Het antwoord zal je niet altijd aanspreken maar als je wilt luisteren, wil God je leven samen met jou veranderen.
Als het toch weer mis gaat
Hardnekkige zonden heten niet voor niets ‘hardnekkig’. Het kan gebeuren dat je onder tranen God beloofde om door Zijn kracht te stoppen en dat Hij je daarvoor de kracht gaf, maar dat je toch op een dag weer ‘in de fout gaat’. Bedenk dan dat de Here God jouw hart kent; weet hoe jij zelf ook lijdt onder je zonde en hoeveel spijt je hebt. Ook al klaagt de boze jou aan en probeert hij jou angst aan te praten; het offer van de Heer Jezus Christus was genoeg; ook voor herhaalde zonden. Laat het ‘mis gaan’ niet betekenen dat je je neer legt bij hardnekkige zonden en wees ook hardnekkig in spijt betuigen, vergeving en hulp vragen en opnieuw (en opnieuw) te stoppen. Elke zonde die de Heilige Geest jou indachtig maakt, maakt dat jouw leven niet ten volle zó kan zijn als God het voor jou bedoelde. Bestrijdt die zonde; het is de strijd waard!