“Het gras verdort, de bloem valt af, maar het
woord van onze God houdt eeuwig stand.”
Jesaja 40:8
Enige tijd geleden konden archeologen door middel van de zogenaamde ‘cutting-edge technologie’ eindelijk kennis nemen van de inhoud van een verbrande eeuwen oude boekrol die in 1970 was gevonden in de buurt van de Dode Zee. De opmerkelijke ontdekking betrof verzen uit het boek Leviticus, een van de vijf boeken van Mozes. Onderzoekers uit Kentucky en Jeruzalem bespraken in het tijdschrift ‘Science Advances’ het succes van de nieuwe technologie waarmee een boek of boekrol die te zwaar is beschadigd om te kunnen openen virtueel wordt uitgepakt om kennis te nemen van de inhoud. Het is een ingewikkeld en moeilijk proces op basis van de technologie die gebruikt wordt in de medische CT-scans. Onderzoekers noemden het “een significante sprong voorwaarts op het gebied van manuscriptherstel, behoud en analyse “.
De techniek stond wetenschappers toe om de Ein Gedi Scroll te lezen. Dit is een verkoolde, oude perkamentrol die meer dan veertig jaar geleden in de resten van een een vernietigde synagoge aan de oevers van de Dode Zee werd ontdekt. De verkoolde rol was –zonder de rol te verpulveren- onaantastbaar. Daardoor kon er geen kennis van de inhoud worden genomen. Tot nu!
Toen de onderzoekers de eerste resultaten zagen, zorgde dat voor een verrassende onthulling: de boekrol bevatte de eerste acht verzen van Leviticus. Studies gebaseerd op het historische handschrift plaatste het in de eerste of tweede eeuw, waardoor het het vroegste Torah geschrift is ooit gevonden in de Heilige Ark van een oude synagoge en dit is een belangrijke ontdekking in de Bijbelse archeologie. Toen de onderzoekers de digitaal onthulde tekst lazen, ontdekten zij dat alle woorden en paragraaf pauzes absoluut identiek waren aan de Torah tekst zoals die vandaag nog steeds wordt gebruikt.
“Dit is verbazingwekkend voor ons. In 2000 jaar is deze tekst niet veranderd” vertelde Emmanuel Tov, een deelnemer aan de studie van de Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem aan de ‘Times of Israel’. Professor Tov zei in een interview met National Geographic . “Het kan geen toeval zijn dat de synagoge in Ein Gedi die in de zesde eeuw werd verbrand een vroege boekrol bevatte waarvan de tekst volledig identiek was met de ons bekende middeleeuwse teksten. Joodse gelovigen die na de uitving van de boekdrukkunst in de Middeleeuwen hun Torah lazen, lazen precies dezelfde teksten als de Joodse gelovigen uit de eerste eeuw!
Volgens Torah-observant archeoloog Benyamin Storchan, die de twee werelden van wetenschap en religie bestudeert, past de ontdekking perfect in de geestelijke geschiedenis van het jodendom. “Dit is een tekstuele bouwsteen in het grote verhaal. De consistentie van de tekst laat zien dat er een niet onderbroken keten is met als eindresultaat het hedendaagse jodendom” aldus Storchan.
De boekrol werd voor het eerst ontdekt in 1970, toen archeologen in de buurt werkten bij Ein Gedi, een natuurlijke oase bij een bron aan de oever van de Dode Zee. Zij ontdekten de resten van een Joodse gemeenschap daterend uit de achtste eeuw voor Christus. De kleine stad bloeide tot ongeveer het jaar 600, toen het werd vernietigd en de gebouwen werden verbrand. In de overblijfselen van de ark van de synagoge vonden de archeologen een opgerold perkament, maar volledig verbrand en dus zó door brand beschadigd, dat het onmogelijk was om het te ontrollen zonder dat het verkoolde perkament tot as zou verkruimelen. Hoewel er weinig hoop was om ooit te kunnen bestuderen wat er op stond geschreven werd de boekrol toch uiterst zorgvuldig bewaard door de Israel Antiquities Authority.
Vijfenveertig jaar later, in 2015, ontwikkelden computer wetenschappers van de Universiteit van Kentucky software voor het ontrafelen van beschadigde en gevoelige teksten. Oorspronkelijk ontworpen voor het ontcijferen van Romeinse rollen, bleek de techniek nog succesvoller met oude Joodse teksten geschreven met inkt met daarin een metalen element dat verschijnt duidelijker op de X-ray scans.
De onderzoekers scanden 100 secties van de verkoolde resten van de Ein Gedi boekrol, die vijf keer was omgerold. Ongelooflijk genoeg waren ze in staat om een digitaal beeld van de boekrol te maken en die als het ware ‘af te rollen’ zonder het zelfs maar aan te raken. De scan onthulde twee kolommen van het schrijven, bestaand uit 35 lijnen, waarvan 18 werden bewaard, terwijl de andere 17 digitaal moesten worden gereconstrueerd.
Tot 1947, waren de oudste bekende bijbelse teksten gedateerd rond de tiende eeuw. De Dode Zeerollen, geschreven in ongeveer de derde eeuw voor Christus, gaven een zeldzame en spannende blik in nog vroegere Joodse teksten. De Ein Gedi boekrol vult het plaatje aan door de bevestiging van de authenticiteit van hedendaagse teksten.
Hoe komt het dat de teksten zo vele eeuwen later zo goed overeen komen? Dit komt door de Joodse schrijvers traditie waardoor verschillen in duplicaten niet optreden. Heilige teksten worden met de hand gekopieerd, letter voor letter, uit aanvaarde originelen. Strikte richtlijnen worden gegeven voor het schrijven van technieken, vormen van letters, en onderbrekingen in de tekst, om het streven naar een ononderbroken betrouwbaarheid te handhaven. Alleen volkomen nauwkeurig gekopieerde teksten werden in gebruik genomen. De nieuwste ontdekking bevestigt dat het Woord inderdaad werd bewaard; de Here God heeft de opdracht voor het bewaren van Zijn Woord aan het juiste volk gegeven: het Joodse volk.
bron: breakingisraelnews