Ik zag ze liggen,
in de moederschoot geweven,
kindjes klein en teer,
door God gegeven.
Ik zag ze staan,
de bloempjes zo bijzonder,
hun kopjes neergebogen,
een scheppingswonder.
Ik zag ze gaan,
zoekend naar dit wonder,
genietend in het klein
moet je als de kind’ren zijn.
Ik zag ze lopen,
geliefden hand in hand,
straks zullen zij betreden
het huwelijksland.
Ik zag ze komen,
stralend in Uw licht,
hun kindje werd gedoopt
voor Uw aangezicht.
Ik zag ze strijden
en worst’len met hun kind
die alleen bij U
rust en vrede vindt.
Ik zag ze lijden
in de moeiten elke dag,
vaak met een traan,
soms met een lach
Ik zag ze liggen, stil,
de tijd ging heen,
doch over deze grens,
laat U ze niet alleen.
Ik zie de aardse cirkel
doel van ons bestaan
ligt slechts in U geborgen
steeds gaat u vooraan.