de belofte die door de hele Bijbel loopt

Over de Bijbel

de Bijbel... het Boek der boeken

Het woord ‘Bijbel’ komt van ‘biblia’. (waar ons woord ‘bibliotheek’ vandaan komt) De Bijbel is dan ook een verzameling van 66 boeken, geschreven in ongeveer 1500 jaar. Het bestaat uit twee delen: het Oude Testament en het Nieuwe Testament en 44 mensen met verschillende beroepen hebben de boeken geschreven, geïnspireerd door de Geest van God. De Bijbel is dan ook het Woord van God.

De Bijbel werd geschreven om ons te vertellen waar we vandaan komen,hoe we het beste kunnen leven en de Bijbel geeft ons de belofte van een schitterende glorieuze toekomst. Het is het verhaal van het conflict tussen goed en kwaad, tussen God en satan, tussen het zaad van de vrouw en de duivel. Het vertelt ons over de zondeval van Adam en Eva en de verlossing door Jezus Christus. De Bijbel vertelt ons van het verkozen volk Israël, genetisch rein (niet vermengd met demonisch bloed zoals de meeste mensen ten dage van Noach) zodat vanuit dit volk God’s beloofde Heiland geboren zou kunnen worden.

God’s verbond met Abraham

In Genesis lezen we hoe God een man koos, Abram, die Hij later Abraham noemde. Met Abraham sloot God een verbond wat inhield: een beloofd land, een verkoren volk uit Abrahams nageslacht en de Messias die vanuit dit volk geboren zou worden om de zonde te verzoenen. Door deze Messias beloofde God aan Abraham eeuwig leven in een hemelse stad voor allen die geloven. Dit verbond met Abraham was gebaseerd op geloof, niet op eigen werken: verlossing door genade en door geloof alleen.

De wet van Mozes

De wet ‘van Mozes’ (die God eeuwen hierna aan Mozes gaf) ging over de wetten, waaraan de mensen zich moesten gaan houden. Niemand, echt helemaal niemand werd gered door zich aan deze wetten te houden. In de Bijbel staat dat als je schuldig bent aan één deel van de wet, je schuldig bent aan de gehele wet, dus dat geeft geen enkele ruimte. De wet was nodig om de mens te veroordelen. Zonder wet is er immers geen criterium om ons te veroordelen. Je kunt niet een wet overtreden als die er niet is; zonder wet is er dus geen overtreding.

Mozes met de tien geboden

Verschil

De wet veroordeelt en het verbond met Abraham sprak over de verlossing. In Genesis 22:3-8 lezen we hoe Abraham en zijn Isaäk de berg Moria beklimmen, waar Abraham zijn zoon aan God zal gaan offeren. Onderweg vraagt Isaäk aan zijn vader: ‘wij hebben vuur en hout, maar waar is het lam?’ En Abraham antwoordt hem dat God Zelf daarin zal voorzien.

Die woorden worden bewaarheid, want God Zelf voorzag op die berg en op dat moment in een offerlam, maar Hij deed dat ook op een later moment toen God’s Zoon Jezus Christus op diezelfde berg als het Lam Gods stierf voor onze zonden. In het Boek Openbaringen wordt Jezus 27 maal ‘het Lam Gods’ genoemd. En toen Johannes de Doper de Heer Jezus zag aankomen zei hij: zie, het Lam Gods, dat de zonden der wereld zal wegnemen!’.

Eeuwig leven

In Hebreeen 11:9-10 lezen we dat Abraham een stad verwachtte met fundamenten, waarvan God de ontwerper en bouwmeester is. In Openbaring 21:9-27 lezen we over deze hemelse stad: de heilige stad Jeruzalem, nederdalende uit de hemel, met de heerlijkheid van God, en met een glans die leek op een zeer kostbaar gesteente, als een kristalheldere diamant.

[note]

Het verbond met Abraham is dus het enige verbond wat spreekt over eeuwig leven. De wetten van Mozes beloven geen eeuwig leven. Als de Joden bidden en uitzien naar het beloofde Messiaanse rijk verwijzen zij naar de beloften aan Abraham, niet naar de wetten van Mozes. Een Jood bidt dan ook niet in de naam van Mozes, maar in de naam van Abraham. (en Isaäk en Jacob)

[/note]

Om verlossing te vinden moet je niet zoeken in de wetten. De wetten zijn belangrijk (want ze vertellen hoe God wil dat de mens leeft, maar de Wet kan alleen tot veroordeling leiden. (2 Kor 3:6) De letter (der wet) doodt, maar de Geest (van God) maakt levend! God’s verbond met Abraham is het verbond wat spreekt over geloof. Abraham geloofde God en het werd hem tot gerechtigheid gerekend.

Abraham’s dood

Abraham stierf en hij ging niet naar de hemel. Nee, in plaats daarvan ging Abraham naar de sjeool, het dodenrijk. In dat dodenrijk was een afgescheiden gedeelte, een tuin of iets dergelijks. Een plaats van schoonheid; geen plaats van vuur. (dat is de andere kant van dit dodenrijk) Deze plaats werd door de Heer Jezus aangeduid als ‘de boezem van Abraham’. Abraham ging daar naar toe omdat, ondanks dat hij een verbond met God had afgesloten op genade, door zijn geloof, hij niet naar de hemel kon. Het verbond van deze genade moest wachten op de vervulling: de dood van Degene Die het verbond met Abraham sloot. Vergelijk het met een testament, waarin alles wordt vastgelegd over o.a. rechten op eigendommen, een huis etc (zoals met een verbond). Maar het testament kan pas rechtsgeldig ten uitvoer worden gebracht als de testamenthouder, de erflater is overleden.

rechtsgeldigheid

De voltooiing van het verbond tussen God en Abraham had de dood van de erflater nodig. Toen de Heer Jezus Zijn leven gaf, werd dit verbond in werking gesteld. Als wij (gelovigen in Jezus Christus) sterven, gaan we niet naar de Sjeool, de boezem van Abraham. Nee, we gaan rechtstreeks naar de hemel, naar Jezus! En Abraham is daar ook; hij is niet langer in het dodenrijk, de Sjeool, het paradijs, Abraham’s boezem of welke naam het mag hebben, want deze plaats is VERplaatst op de dag dat Jezus opstond uit de dood. Toen Hij stierf zorgde Hij voor de verzoening van de zondeschuld, maar toen Hij de dood overwon was er geen reden meer waarom Abraham en alle andere Oud Testamentische gelovigen nog in het dodenrijk zouden blijven.

wetten

De Heer Jezus kwam Zelf in het dodenrijk en Hij nam hen allen, alle gelovigen onder het verbond, met Hem mee naar de hemel. Wij noemen dit het nieuwe verbond, maar eigenlijk is het hetzelfde verbond als wat God met Abraham sloot. Na het sterven en de opstanding van de Heer Jezus werd dit het nieuwe verbond, en is het voor een ieder die in Jezus gelooft, de belofte voor eeuwig leven geworden.

De grote belofte in de Bijbel

Dit is het grote plan in de Bijbel. Wij mogen zo dankbaar zijn dat ons eeuwig leven niet afhankelijk is van onze werken; of en hoe wij de wetten van God gehoorzamen. God verlangt dit niet van ons; Hij verlangt alleen ons geloof. Als je gelooft in Jezus en als je Hem aanneemt als jouw Verlosser dan ontvang ook jij dit eeuwig leven. Eeuwig leven is een gift; het kan niet gekocht worden. Trouwens± alle schatten ter wereld zouden niet voldoende zijn om het e kunnen kopen. Het is een bijzonder waardevolle gift van God, door Zijn Zoon Jezus Christus, aan jou en mij.

ook voor jou?

Heb jij dit grote geschenk al aangenomen? Zo niet: wat weerhoudt je? Vertel de Heer dat je een zondaar bent omdat je Zijn wetten niet kunt houden en dat je dus vergeving nodig hebt; betuig je spijt hierover en vraag Hem om vergeving in Jezus’ Naam. Dit is, waar Hij op wacht!

Als iemand jou iets heeft aangedaan en hij komt naar jou toe en zegt: ‘ik heb er enorme spijt van, echt waar. Wil je me het vergeven?’ Vergeef het hem dan. Doe je dat niet, dan heb je een probleem! Matteus 18:21-35 Dus als jij iemand iets te vergeven hebt, doe dat dan. En als wij dan zelf God om vergeving vragen zal Hij blij zijn om jouw vraag te horen en Hij zal je die vergeving zeker schenken. Doe dit voordat je je laatste adem uitblaast! Zolang je dit leven leeft, is er hoop op vergeving.

En niemand is zo slecht en verdorven dat zijn of haar zonden niet vergeven kunnen worden, als hij of zij er spijt van heeft. Vertel daarom de Heer Jezus dat je een zondaar bent en vraag Hem om vergeving. Hij zal het je schenken.






met dank aan www.prophecyinthenews.com

Geef een reactie