De atheïstische kerk

Vanuit Engeland kwam het nieuwsbericht dat er atheïstische samenkomsten zijn in een kerkgebouw. De bedenker en initiatiefnemer is Sanderson Jones en dit is zijn verhaal:

“ik groeide op in een Brits gelovig gezin en toen ik tien jaar oud was stierf mijn moeder. Voor mij was deze gebeurtenis een catastrofe waardoor ik uiteindelijk mijn geloof ben kwijtgeraakt. Ik hield van de Christelijke rituelen; de zondagse kerkgang, maar ik kon maar niet begrijpen waarom God de kanker toeliet die mijn moeder, een vrouw van 42 met 5 kleine kinderen en tevens zondagsschoolleidster wegnam.

atheïstenkerk

Het verlies van mijn geloof maakte dat ik het gevoel had alsof zij twee keer stierf. De eerste keer toen ze ‘naar de hemel ging’ en de tweede keer toen ik me realiseerde dat er helemaal geen hemel is, dat God helemaal niet bestaat en dat zij dus gewoon dood was. Ik moest nu opnieuw leren hoe het leven in elkaar zat. Ik moest leren de woede en het onbegrip dat zij zo jong al had moeten sterven, om te zetten in vreugde omdat ik haar sowieso had mogen kennen en dat zij van mij had gehouden.”

Vandaag de dag leidt Sanderson, atheïst en stand-up comedian, een zondagse bijeenkomst van ongelovigen. Zijn start hiermee leidde ertoe dat dit idee werd geëxporteerd binnen Engeland, naar de Verenigde Staten, Canada en Australië. Het kan dus zijn dat ook in Nederland dit voorbeeld gevolgd gaat worden. De eerste bijeenkomst van Sanderson was in Brighton en 248 kwamen toen bij elkaar voor een dienst met voorlezing, zingen en een toespraak; al de zaken die je in een Christelijke kerk ook kunt verwachten. Het is alleen geen toespraak waarin de mens op God wijst voor hulp, maar de mens wijst hier naar de mens.

Sanderson: “wij spreken over een houding van dankbaarheid. Ik ben er moe van om de humanistische bijeenkomsten bij te wonen waarin in zwaarmoedigheid ernstig en bedrukt met elkaar wordt gesproken. De Christenen daarentegen klappen in de handen, zingen, juichen en zijn blij! Waarom kunnen zij –die in ‘iets niet-bestaands’ geloven- dat wel, en wij -die inzien dat alleen dit leven telt- niet?”

Sanderson gaat in zijn atheïstische preken voor, vaak samen met zijn vriendin Pippa Evans die tevens een collega stand-up comedian is. Ze noemen het ‘de zondagse samenkomst’. “Onze visie: een goddeloze gemeente in elke stad en dorp die dat wil. Onze missie: mensen helpen om hun volledige potentieel te benutten. Ons motto: beter leven en meer helpen” aldus hun website.

sanderson jones and pippa evans

Ik kan met Sanderson meevoelen. Om als jong kind mee te moeten maken hoe de moeder van het gezin door ziekte wordt weggerukt moet een afschuwelijke gebeurtenis zijn. Helaas leidde het er voor hem toe dat hij zijn geloof verloor in plaats van uit te zien naar een hemels weerzien met zijn moeder.

Het hele idee is om samen gelukkig te zijn, te zingen en in de handen te klappen en samen te zoeken naar een bron van vreugde temiddden van mensen die geen andere hoop hebben dat dit leven alleen. Het feit dat deze man komediant is doet mij denken aan iemand, die uitglijdt over een bananenschil en een flinke val maakt. Niet bepaald leuk. Maar als het gefilmd is lachen we ons later de tranen in de ogen.

Komedie

Komedie is bedoeld om de tragedie van het leven om te zetten in humor, zodat we het kunnen verdragen. Het Joodse volk is hiervan een goed voorbeeld. Het Joodse volk kent een lange lijdensweg van discriminatie, haat, vervolging en moord. En het is juist dit volk die beroemd werd vanwege hun humor. Humor, waarin meestal een schlemielige hoofdpersoon iets doms doet of verkeerds zegt. Een voorbeeld:

Een SS-commandant zegt tot een Jood:
“Als je mij kunt zeggen welke van mijn ogen van glas is, laat ik je gaan.”
De Jood zegt onmiddellijk: “Het linkeroog.”
SS-commandant: “Hoe weet je dat zo gauw?”
Jood: “Het kijkt me zo menselijk aan.”

Het Joodse volk hield het vol omdat ze leerden lachen om hun eigen leed. Veel clowns zijn onder hun clownsgrime verdrietige of zelfs depressieve mensen. Komedie start als tragedie en het helpt om verdriet te verwerken; lachen om levensverdriet.

In de Bijbel lezen we over het even van de Heer Jezus en Zijn discipelen. Zij maakten veel dingen mee en ook zware, moeilijke zaken. Bedreiging, vervolging, haat. Toch was er vreugde omdat zij in de wil van God stonden. Ja, God bestaat! En Hij heeft wel degelijk een plan!

Blijdschap

Kinderen van God mogen putten uit een diepe bron van blijdschap, zekerheid en echte vreugde. Echte vreugde en diepe blijdschap komt niet door komedie maar door de Heilige Geest van God. Komedie helpt slechts tijdelijk; het laat ons voor korte tijd lachen en plezier hebben. De vreugde die de Here God schenkt is ten diepste altijd aanwezig in het hart van het kind van God. Ook temidden van droefheid.

Zelfs in de diepste periode van mijn eigen leven, toen ik in een burnout zat en geen mogelijkheden meer zag om door te gaan; zelfs toen was er altijd diep van binnen een rust en vrede die ik niet uit mezelf kon verklaren. Het hielp mij door deze duistere periode heen te komen. Het lijkt voor velen onlogisch maar voor mij is het realiteit. God’s nabijheid, blijdschap en zekerheid is niet te vergelijken met de tijdelijke verlichting die een feest brengt, de vergetelheid die drank brengt of het plezier van een humoristisch optreden. Er is een heel groot verschil tussen de vreugde die komt vanuit het geloof en de vreugde die de wereld biedt. Laten we bidden voor de leiders en bezoekers van deze atheïstische ‘zondagse samenkomsten’ van ongelovigen, dat zij deze waarheid zullen ontdekken!






Geef een reactie